Η ζωή στο νησί: 6 μόνιμοι κάτοικοι διηγούνται πηγή: www.in2life.gr
Πώς είναι η καθημερινότητα όταν οι τουρίστες φεύγουν και τα δρομολόγια αραιώνουν; Ποια είναι τα προβλήματα; Γιατί να επιλέξει κανείς να ζήσει σε νησί; Έξι μόνιμοι κάτοικοι εξηγούν γιατί δε νιώθουν καθόλου, μα καθόλου ναυαγοί.
Η ποιότητα ζωής και η θάλασσαείναι που αναφέρουν όλοι ανεξαιρέτως όταν τους ρωτάμε τι αγαπούν περισσότερο στο νησί. Η ησυχία, οι ανθρώπινοι ρυθμοί, η επαφή με τον κόσμο και, βέβαια, ο καθαρός αέρας –ιδιαίτερα για όσους έχουν μετακομίσει σε νησιά από την Αθήνα– είναι τα υπόλοιπα πλεονεκτήματα.
Πείτε σε έναν μόνιμο κάτοικο νησιού ότι κάνετε μία ώρα να πάτε στη δουλειά όταν έχει κίνηση, και το πιθανότερο είναι ότι θα εισπράξετε εκείνο το βλέμμα που κινείται μεταξύ οίκτου και απορίας. Κανείς από όσους ρωτήσαμε δεν κάνει περισσότερα από δέκα λεπτά για να φτάσει το πρωί στη δουλειά.
Με τις περιορισμένες επιλογές διασκέδασης και την έλλειψη κινηματογράφων και θεάτρου στα νησιά να αποτελούν το μεγάλο παράπονο όλων, δε θα περίμενε κανείς να μιλούν με ενθουσιασμό για την… εξωσχολική καθημερινότητά τους. Κι όμως. «Οργανώνουμε συγκεντρώσεις σε σπίτια με φίλους που έχουν κι εκείνοι παιδιά, παίζουμε επιτραπέζια στο σπίτι, βγαίνουμε για φαγητό έξω, πηγαίνουμε για καφέ με θέα στη θάλασσα» λέει η Μαργαρίτα, περιγράφοντας τα χειμερινά απογεύματα και βράδια στην Πάρο.
Η καθημερινή ζωή στο νησί αλλάζει άρδην ανάλογα με την εποχή του χρόνου. «Το καλοκαίρι είναι σαφώς καλύτερα, γιατί υπάρχουν περισσότεροι επισκέπτες και όπως είναι φυσικό η καθημερινότητα είναι πιο έντονη και πιο ευχάριστη.
Τον χειμώνα η ζωή είναι πιο οικογενειακή. Περνάμε πολύ περισσότερες ώρες στο σπίτι με φίλους» εξηγεί η Ειρήνη, 29 χρονών, η οποία ζει από παιδί και εργάζεται στην Αίγινα. Τα εφηβικά μου χρόνια ήταν σαφώς πιο υγιή και ανέμελα σε σχέση με εκείνα των παιδιών που μεγαλώνουν στην Αθήνα.
Η ασφάλεια του να ξέρεις τους γύρω σου είναι μεγάλο πράγμα σε αυτές τις ηλικίες» προσθέτει ο Νίκος, 28 ετών που ζει μόνιμα στην Αίγινα από τότε που γεννήθηκε.
«Με τα χρόνια οι μόνιμοι κάτοικοι στο νησί έχουν αυξηθεί» λέει η συνομήλική του Μαργαρίτα, νέα μαμά η οποία ζει στην Παροικιά της Πάρου από τα 15 της χρόνια. «Έχουν ανοίξει παιδότοποι που παλαιότερα δεν υπήρχαν. Η οικοδομική ανάπτυξη είναι επίσης πολύ μεγάλη, ακόμα και σε χωριά. Αυξάνεται παράλληλα και ο τουρισμός και ανοίγουν συνεχώς καινούργια μαγαζιά, με αποτέλεσμα να έχουμε περισσότερες επιλογές για φαγητό και διασκέδαση, ακόμη και τον χειμώνα».
Η έλλειψη νοσοκομείου σχεδόν σε όλα τα νησιά είναι το πρώτο και σημαντικότερο πρόβλημα για όλους. «Μας προκαλεί έντονη ανασφάλεια, ειδικά σε όσους έχουμε μικρά παιδιά» λέει η Μαργαρίτα , από την Πάρο.
παραπονιούνται σχεδόν ανεξαιρέτως για τις ελάχιστες επιλογές διασκέδασης που έχουν τον χειμώνα. «Δεν αντιμετώπισα ιδιαίτερες δυσκολίες στο νησί, γιατί είχα τα πάντα. Το μόνο που με ενοχλούσε είναι οι λίγες επιλογές στη διασκέδαση» αναφέρει χαρακτηριστικά η 23χρονη Σοφία η οποία διορίστηκε πέρυσι δασκάλα στην Αχαράβη της Κέρκυρας. Αυτό είναι και το παράπονο του 22χρονου Κώστα, φοιτητή στη Χίο: «Όσον αφορά τις εξόδους μου τα βράδια, οι επιλογές περιορίζονται σε καμιά δεκαριά μαγαζιά στο λιμάνι. Για φαγητό υπάρχουν περισσότερες επιλογές».
«Αν και σε απόσταση μικρή από την Αθήνα, τα προβλήματα ύδρευσης είναι μεγάλα» εξηγεί ο Νίκος για την Αίγινα, που γίνεται συχνά θέμα είδησης τα καλοκαίρια, εξαιτίας της έλλειψης υδρευτικού συστήματος. «Αναγκαζόμαστε να αγοράζουμε το νερό που πίνουμε, διότι δεν υπάρχει κεντρικός υδρευτικός αγωγός να μας παρέχει καθαρό πόσιμο νερό. Φέρνουν νερό με την υδροφόρα σε καθημερινή βάση, το οποίο όμως δεν πίνεται».
«Θα ήθελα να υπάρχει καλύτερη αστυνόμευση, και τακτικότερη συγκοινωνία, για την ασφάλεια των κατοίκων» προσθέτει η Ειρήνη, μιλώντας για τις ελλείψεις στην Αίγινα. Παρ’ όλο που το νησί της είναι από τα «ευνοημένα», λόγω της μικρής απόστασης από τον Πειραιά, με τακτικότατα δρομολόγια (σχεδόν ανά μία ώρα) το καλοκαίρι, τον χειμώνα η αραιή σύνδεση σε συνδυασμό με την έλλειψη νοσοκομείου συνεπάγονται σοβαρότατο κίνδυνο για κάποιον που αρρωσταίνει ή πέφτει θύμα τροχαίου ατυχήματος.
Η Μαργαρίτα, από την Πάρο, δεν παραλείπει, τέλος, να αναφερθεί και στο κατ’ εξοχήν… «χόμπι» της νησιωτικής κοινωνίας. «Λόγω του ότι ζούμε σε μικρή κοινωνία, μαθαίνονται και σχολιάζονται τα πάντα. Τίποτα δεν μένει κρυφό» εξηγεί.
Για κάποιον που επισκέπτεται τα ελληνικά νησιά η ζωή σε αυτά φαίνεται όμορφη. Αυτό όμως δε συμβαίνει κατά τη διάρκεια όλου του χρόνου. Οι μόνιμοι κάτοικοι των νησιών, ειδικά των μικρών του Αιγαίου, έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά προβλήματα, ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες.
Οι κάτοικοι των νησιών μας – και κυρίως αυτοί που κατοικούν στα μικρά νησιά του Αιγαίου πελάγους – κατά τους χειμερινούς μήνες πολλές φορές έρχονται αντιμέτωποι με δύσκολες καιρικές συνθήκες. Όταν οι ισχυροί βοριάδες δεν αφήνουν τα πλοία να πλεύσουν ή να «πιάσουν» λιμάνι, αισθάνονται απομονωμένοι και μερικές φορές ανασφαλείς.
Πολλά είδη πρώτης ανάγκης, τρόφιμα και φάρμακα δεν υπάρχουν στο νησί και τα προϊόντα τους, που πρέπει να πωληθούν σε άλλες περιοχές, καταστρέφονται. Αυτό δείχνει πόσο η καθημερινή ζωή τους εξαρτάται από τις θαλάσσιες συγκοινωνίες, αφού η κατασκευή και λειτουργία αεροδρομίων στα μικρά νησιά δεν είναι πάντα εύκολη.
Τα νησιά μας προσελκύουν το καλοκαίρι ένα μεγάλο αριθμό τουριστών. Αυτό αποτελεί σημαντική πηγή εσόδων των νησιωτών. Πολλοί είναι εκείνοι που προγραμματίζουν την εργασία και τη ζωή τους με βάση τα έσοδα από την τουριστική κίνηση
Άγονη γραμμή
Τα αραιά δρομολόγια των πλοίων σε απομακρυσμένα και απομονωμένα νησιά συνιστούν την άγονη γραμμή. Τα νησιά αυτά δεν έχουν μεγάλη τουριστική κίνηση και η μετακίνηση των κατοίκων τους δεν μπορεί να είναι συχνή.
Οι κάτοικοι των ελληνικών νησιών ασχολούνται κυρίως με την αλιεία, τη σπογγαλιεία, τη ναυτιλία καθώς και τον τουρισμό τους καλοκαιρινούς μήνες.
Τα νησιά μας είναι υπερήφανα για την εξέλιξη της ελληνικής ναυτιλίας. Ορισμένα νησιά μάλιστα φημίζονται για τους καλούς ναυτικούς και τους εφοπλιστές τους. Μερικά άλλα είναι ονομαστά για τους σφουγγαράδες τους.