προτιμά χριστιανούς σε δημόσιες θέσεις και τον στρατό.
Συγκαλεί την Α΄ οικουμενική σύνοδο στην Νίκαια της Βιθυνίας (περιοχή της Μ. Ασίας) το 325 μ.Χ. η οποία βοήθησε τους χριστιανούς να λύσουν τις θεολογικές τους διαφορές.
βαπτίζεται χριστιανόςλίγο πριν το θάνατό του το 337 μ.Χ.
Ο Μεγάλος Κωνσταντίνος στηρίζει το Χριστιανισμό
Η βάφτιση του Κωνσταντίνου (Αναγέννηση-Βατικανό)
Ο Μέγας Κωνσταντίνος γνωστός και ως Κωνσταντίνος Α΄ ή Άγιος Κωνσταντίνος (στην Ορθόδοξη Εκκλησία και ως Ισαπόστολος) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 306 έως το 337.Ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το 312 έως το 324 και μονοκράτορας από το 324 έως το 337. Έμεινε γνωστός για τρεις κοσμοϊστορικές αποφάσεις του:
Υπέγραψε το διάταγμα των Μεδιολάνων το 313 μ.Χ.
Μετέφερε την πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη.
Συγκάλεσε την πρώτη Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας.
Η μεταστροφή του Κωνσταντίνου
Η περιοχή της Βιθυνίας στη Μ. Ασία
Η Αγία Σοφία, στη Νίκαια της Βιθυνίας, όπου έγινε η Α΄Οικουμενική Σύνοδος και κρίθηκε αιρετική η διδασκαλία του Αρείου(έλεγε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός αλλά το τελειότερο κτίσμα του Θεού)
Ο Μέγας Κωνσταντίνος βρίσκεται στο κέντρο περιτριγυρισμένος από Εκκλησιαστικούς Πατέρες της Α' Οικουμενικής Συνόδου. Κρατά ρολό με το πρώτο μισό του συμβόλου Πίστεως Νίκαιας - Κωνσταντινούπολης.
Α' Oικουμενική Σύνοδος (Kεντρική μορφή είναι ο Άγιος και Kωνσταντίνος ο Mέγας. Πίσω του αναγνωρίζονται οι μορφές των αγίων Nικολάου, Σπυρίδωνος κ.λπ.)
Η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Η Ελένη γεννήθηκε το 248 ή το 249 μ.Χ. στο Δρέπανο (σημερινή Γιάλοβα) της Βιθυνίας.
Η αγία Ελένη, λόγω της μεγάλης φιλανθρωπικής δράσης που ανέλαβε , του έργου που επιτέλεσε στους Αγίους Τόπους και η εύρεση του Τιμίου Σταυρού είναι ιδιαίτερα αγαπητή μεταξύ των χριστιανών.
Ο ελληνικός λαός έχει συνδέσει πλήθος παραδόσεις με το όνομά της.
Ο Κωνστάντιος Β΄ δευτερότοκος γιος του Μ. Κωνσταντίνου , τον οποίο διαδέχθηκε στον αυτοκρατορικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης και βασίλεψε από το 337 ως το 361 μ.Χ.
Ο Κωνστάντιος Β΄
Την ίδια θετική στάση για τους Χριστιανούς τήρησε και ο γιος του Μ. Κωνσταντίνου , Κωνστάντιος, που τον διαδέχθηκε.
Ιουλιανός ο παραβάτης
Ο Ιουλιανός γνωστός ως Ιουλιανός ο Παραβάτης ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας και αξιοσημείωτος φιλόσοφος και συγγραφέας στην ελληνική γλώσσα
Συμβασίλευσε, ως Καίσαρας, με τον Κωνστάντιο Β' από το 355 ως το 360 και μόνος του, ως Αύγουστος, από το 361 ως το 363.
Ήταν πολύ επηρεασμένος από την κλασική παιδεία, και τον ενοχλούσε η ραγδαία εξάπλωση του Χριστιανισμού , επειδή τον θεωρούσε ασύμβατο με την ελληνική φιλοσοφία και εν γένει τον ελληνικό πολιτισμό
Η πολιτική που ακολούθησε ο Ιουλιανός χαρακτηρίζεται ως μια προσπάθεια αναβίωσης της Εθνικής θρησκείας και εξουδετέρωσης της επιρροής που ασκούσε ο Χριστιανισμός στα κοινωνικά στρώματα της Αυτοκρατορίας.
Η επίσημη αποκατάσταση της Εθνικής θρησκείας συντελέστηκε το 362 με μέτρα όπως
Απαγόρευση των Χριστιανών να διδάσκουν την κλασσική παιδεία
Ανάκληση αρειανοφρόνων (υποστηρικτών του Αρείου ), αλλά και άλλων εξορισμένων κληρικών με σκοπό την αύξηση των εσωτερικών ερίδων στην Εκκλησία.
Η θετική πολιτική υπέρ του Χριστιανισμού διακόπηκε το 361 μ.Χ., όταν ανέλαβε αυτοκράτορας ο ανιψιός του Κωνσταντίνου, Ιουλιανός (361 – 363 μ.Χ).
Είχε σπουδάσει (αρχαία ελληνική φιλοσοφία) και ζήσει στην Αθήνα και την Αντιόχεια.
θαύμαζε τον αρχαίο πολιτισμό και την αρχαία ελληνική θρησκεία.
Προσπάθησε να επαναφέρει την παλιά θρησκεία.(Δωδεκάθεο),
Διέταξε να ανοίξουν οι ειδωλολατρικοί ναοί που είχαν κλείσει και ο ίδιος έπαιρνε μέρος στις ειδωλολατρικές θρησκευτικές τελετές.
Προσπάθησε να περιορίσει τη χριστιανική θρησκεία.
Tα μέτρα του Ιουλιανού δεν είχαν αποτελέσματα γιατί:
κυβέρνησε μόνο δύο χρόνια (361-363 μ.χ.) και σκοτώθηκε πολεμώντας τους Πέρσες σε ηλικία 32 ετών.
η παλιά θρησκεία βρισκόταν στην δύση της και η νέα στην ανατολή της
Σόλιδος του Κωνστάντιου Β΄ με την μορφή του
Ο Ιουλιανός θυσιάζει στα είδωλα
Το τέλος του Ιουλιανού, πισώπλατα, σε μάχη εναντίον των Περσών.
O Θεοδόσιος Α΄
Ο Θεοδόσιος Α΄γνωστός και ως Μέγας Θεοδόσιος, ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 379 έως το 395. ήταν ο τελευταίος αυτοκράτορας που κυβέρνησε τόσο στο ανατολικό όσο και στο δυτικό μισό της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Με την πολιτική του ενίσχυσε την χριστιανική πίστη, χωρίς να μεταβάλει ουσιαστικά με κάποια διάταξη το περιεχόμενο της πολιτικής αντιμετώπισης της «εθνικής» θρησκείας, με εξαίρεση το 383 όταν και απαγόρευσε με ποινή θανάτου και δήμευση της περιουσίας τους όποιον τελούσε προσφορές θυσιών.
Σήμερα πιστεύεται ότι δεν εξέδωσε διάταγμα επι των ημερών του, για παύση των Ολυμπιακών αγώνων, όπως πολλοί του αποδίδουν.
Εν τέλει ο Μέγας Θεοδόσιος με τη θρησκευτική πολιτική του, καθόρισε την εξαιρετική θέση της Εκκλησίας στις δομές της λειτουργίας της αυτοκρατορίας, επιβάλλοντας το Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία.
Ο Θεοδόσιοςπου έγινε αυτοκράτορας λίγα χρόνια αργότερα
κήρυξε το Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία
Συγκάλεσε την Β' Οικουμενική Σύνοδο στην Κων/πολη για να καταδικάσει την αίρεση του Μακεδόνιου (έλεγε ότι το Άγιο Πνεύμα δεν ήταν ομοούσιο με τον Πατέρα και με τον Υιό, αλλά κτίσμα του Θεού)
πήρε αυστηρά μέτρα κατά της θρησκείας των εθνικών:
Έκλεισε τους αρχαίους ναούς, απαγόρευσε τη λατρεία των αρχαίων θεών και όρισε, με νόμο, βαρύτατες ποινές για τους παραβάτες.
Κατάργησε τους Ολυμπιακούς αγώνες (392 μ.Χ.), τα Ελευσίνια μυστήρια κι έκλεισε το Μαντείο των Δελφών.
Ανέχτηκε την καταστροφή και τη λεηλασία αρχαίων ναών, μνημείων και έργων τέχνης από φανατικούς χριστιανούς.
θύμα αυτού του φανατισμού ήταν και το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία στην Ολυμπία, έργο του μεγάλου γλύπτη Φειδία και ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Φανατικοί χριστιανοί καταστρέφουν αρχαία μνημεία
Για όλα αυτά οι χριστιανοί ονόμασαν
το Θεοδόσιο «Μέγα» και
τον Ιουλιανό «Παραβάτη» ή «Αποστάτη».
Οι τρεις Ιεράρχες
Στην ειρηνική εξάπλωση του Χριστιανισμού ιδιαίτερη συμβολή είχαν οι τρεις ιεράρχες:
Μέγας Βασίλειος
Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Οι τρεις αυτοί ιεράρχες συνδύασαν την αρχαία ελληνική παιδεία με τα διδάγματα του Χριστιανισμού.
Σχεδιάγραμμα
