Η τροφή κόβεται ή σχίζεται από τα δόντιακαι μπαίνει στη στοματική κοιλότητα.
Οι σιελογόνοι αδένες (1) εκκρίνουν σάλιο στη στοματική κοιλότητα. Το σάλιοδιασπά τα συστατικά των τροφών και ιδιαίτερα το άμυλο, μαλακώνει τις στερεές τροφές ώστε να γίνουν με τη βοήθεια της γλώσσας μικρά μπαλάκια κι έτσι διευκολύνει το ταξίδι της τροφής στο στομάχι.
Η μπουκιά κατεβαίνει πρώτα από τον φάρυγγα (2) και μετά από τον οισοφάγο (3).
Στο στομάχι (4) η τροφή αναμειγνύεται με τα στομαχικά υγρά(ένζυμα, υδροχλωρικό οξύ), που διαλύουν τις πρωτεΐνες. Η τροφή γίνεται ένα παχύρρευστο υγρό και κατευθύνεται προς το πρώτο μέρος του λεπτού εντέρου (7) που λέγεται δωδεκαδάκτυλο.
Στο ήπαρ ή συκώτι (5) παράγεται η χολή η οποία διασπά τα λίπη. Αποθηκεύεται στην χοληδόχο κύστη (ένα μικρό "σακουλάκι" ακριβώς κάτω από τον αριθμό 6) και εκκρίνεται στο δωδεκαδάκτυλο, το αρχικό τμήμα του λεπτού εντέρου (7).
Το πάγκρεας (8)παράγει το σπουδαιότερο από τα πεπτικά υγρά, το παγκρεατικό υγρό, και την ινσουλίνη που εκκρίνονται επίσηςστο δωδεκαδάκτυλο και είναι απαραίτητες για τη διάσπαση υδατανθράκων και πρωτεϊνών.
Με τα εντερικά υγρά που υπάρχουν μέσα στο λεπτό έντερο (7) η τροφή διασπάται ακόμα περισσότερο.
Τα χρήσιμα συστατικά περνούν μέσα στο αίμα και από εκεί μεταφέρονται στον οργανισμό.
Τα άχρηστα υπολείμματα της τροφής γίνονται παχύρρευστα και τελικά, περνώντας μέσα από το παχύ έντερο (9), αποβάλλονται από τον πρωκτό (10).
Το όργανο με το οποίο αισθανόμαστε τη γεύση είναι η γλώσσα.
Πάνω στη γλώσσα υπάρχουν μικρά εξογκώματα, οι «θηλές», που περιέχουν τους γευστικούς κάλυκες.
Οι γευστικοί κάλυκες ανιχνεύουν τη γεύση και στέλνουν το αντίστοιχο ερέθισμα στον εγκέφαλο.
Περίπου 10.000 γευστικοί κάλυκες που βρίσκονται στη γλώσσα μάς βοηθούν να αναγνωρίζουμε τις τέσσερις βασικές γεύσεις: γλυκό, πικρό, ξινό, αλμυρό.
αλμυρό
πικρό
γλυκό
ξινό
Οι γεύσεις αυτές ανιχνεύονται σε τέσσερις διαφορετικές περιοχές της γλώσσας. Στο μπροστινό μέρος ανιχνεύεται κυρίως το γλυκό. Στα δύο πλάγια το αλμυρό, πιο πίσω το ξινό και στο πίσω μέρος της γλώσσας το πικρό.
ΠΕΙΡΑΜΑ ΣΤΟ ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΗΣ ΧΟΛΗΣ
Πείραμα διάσπαση του αμύλου από το σάλιο
Το ταξίδι της τροφής συνεχίζεται 1ο πείραμα
Πείραμα για το ρόλο της χολής στο πεπτικό μας σύστημα
Τα κύτταρα για να διατηρηθούν ζωντανά χρειάζονται τροφές, νερό και οξυγόνο.
Οι περισσότερες τροφές, για να χρησιμοποιηθούν από τα κύτταρα, πρέπει να μετατραπούν σε πιο απλά συστατικά.
Η επεξεργασία των τροφών λέγεται πέψη και γίνεται στο πεπτικό σύστημα.
Μόλις αρχίσεις να μασάς, το ταξίδι της τροφής ξεκινά. Κάθε μπουκιά ακολουθεί μια διαδρομή, που διαρκεί περίπου τριάντα ώρες.
Στην παρακάτω εικόνα μπορείς να παρακολουθήσεις το ταξίδι της τροφής μέσα από τα διάφορα όργανα του πεπτικού συστήματος και να μάθεις για τη λειτουργία καθενός από αυτά.
Γνωρίζετε ότι
Συνολικά παράγονται 1 -1,5 λίτρα σάλιου την ημέρα.
Το στομάχι είναι ένας "σάκος" με ισχυρό μυϊκό τείχος. Έχει το μέγεθος μιας μπάλας του τένις αλλά γίνεται σαν μπάλα ποδοσφαίρου όταν παραφάμε!!
Το συκώτι (ήπαρ) είναι το μεγαλύτερο σε μέγεθος εσωτερικό όργανο και εκτελεί περίπου 500 διαφορετικές λειτουργίες. Είναι σαν ένα χημικό εργοστάσιο!
Περίπου το 1/3 του αίματος περνάει από το συκώτι κάθε λεπτό.
Μπορεί να αφαιρεθεί το 80% του ηπατικού ιστού χωρίς να προκληθούν σοβαρές διαταραχές στην υγεία του ατόμου. Το απομένον 20% όχι μόνο είναι επαρκές, αλλά αναγεννά και το υπόλοιπο, ώστε τελικά το ήπαρ να αποκτήσει το αρχικό βάρος του.
Στο πάγκρεας παράγεται η ινσουλίνη , μια ορμόνη απαραίτητη για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα.
Τα πρώτα 25 cm. του λεπτού εντέρου αποτελούν το δωδεκαδάκτυλο, το οποίο δέχεται τη χολή από τη χοληδόχο κύστη και παγκρεατικές εκκρίσεις από το πάγκρεας.
Το λεπτό έντερο έχει μικρή διάμετρο (2,5cm) σε σχέση με το παχύ (6,5 cm). Το μήκος του όμως (6-7 m) είναι πολύ μεγαλύτερο από του παχέος εντέρου (1,5 m).