Στο ποίημα του Ναζίμ Χικμέτ “Χτίστες” αναφέρονται οι δυσκολίες του επαγγέλματος των οικοδόμων.
Παρακάτω διάβασε τη συνέντευξη ενός οικοδόμου και βρες τια προβλήματα που αντιμετωπίζουν σήμερα οι άνθρωποι που ασχολούνται με την οικοδομή.
Η οικοδομή ώρα …μηδέν Ανεργία κι ανασφάλεια ταλαιπωρούν όλους τους κατασκευαστικούς κλάδους
Ο Χρήστος Πετεινάρης εργολάβος οικοδομών μας είπε: «Είμαι 58 χρονών, ξεκίνησα να δουλεύω ως μαθητευόμενος σε οικοδομή το 1968, έμαθα τη δουλειά και μετά από 10 χρόνια ξεκίνησα να δουλεύω με τον πατέρα μου. Έχω φτιάξει οικοδομές παντού στην περιοχή. Ιστιαία, Πευκί, Αρτεμίσιο, Ωρεοί, Πύργος, Βαρβάρα, Αυγαριά, Μηλιές, παντού.
Μέχρι πριν 4 χρόνια φτιάχναμε 10 οικοδομές το χρόνο. Μετά φτιάχναμε τέσσερις, τρεις, με τον περασμένο χρόνο να μην έχουμε φτιάξει καμία. Στο συνεργείο ήμασταν 4 άτομα και συχνά περισσότερα.
Δεν μπορώ να μπω ούτε στο ταμείο ανεργίας, αφού δεν έχω συμπληρώσει τα ένσημα που χρειάζονται. Ασφάλεια χωρίς ένσημα δε μπορούμε να έχουμε. Το ποσοστό των άνεργων οικοδόμων και όσων σχετίζονται με την οικοδομή είναι υψηλό αλλά αδύνατον να καταγραφεί επίσημα, όταν δε μπορούν να μπουν στο ταμείο ανεργίας.
Ήταν να συνταξιοδοτηθώ στα 58 όμως αυτό άλλαξε και έτσι θα πρέπει να περιμένω. Ένας άνθρωπος 56 - 60 χρονών είναι δύσκολο να στέκεται στο μαδέρι σε ύψη. Ποιος θα τον εμπιστευτεί σε δουλειά; Ένα ακόμη πρόβλημα είναι πως τα ένσημα στην περιοχή για τους εργάτες είναι λίγα. Επίσης η άδεια για οικοδομή βγαίνει πάντα με τα ελάχιστα ένσημα. Έτσι ένας οικοδόμος δε μπορεί να μαζέψει αρκετά ακόμη και με φουλ δουλειά. Η οικοδομή είναι η κινητήριος δύναμη για πολλά επαγγέλματα. Μηχανικοί, εργάτες, σιδεράδες, εργοστάσια, εταιρίες. Μέχρι και για το τελευταίο υλικό που θα μπει σε μια οικοδομή. Για παράδειγμα για τα υδραυλικά, απαιτούνται υλικά, σωληνώσεις, εργοστάσιο κατασκευής σωλήνων, εργάτες κτλ. Εδώ στην επαρχία δεν είχαμε εργοστάσια και βιομηχανίες ποτέ, όταν κινούνταν η οικοδομή υπήρχε γενικότερα κίνηση.
Ερωτήσεις ενός εργάτη που διαβάζει...
(1935) Μπέρτολτ Μπρεχτ
Ποιος έχτισε τη Θήβα την εφτάπυλη;
Στα βιβλία δε βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα.
Oι βασιλιάδες κουβαλήσαν τ’ αγκωνάρια;
Kαι τη χιλιοκαταστρεμμένη Bαβυλώνα –
ποιός την ξανάχτισε τόσες φορές; Σε τι χαμόσπιτα
της Λίμας της χρυσόλαμπρης ζούσαν οι οικοδόμοι;
Tη νύχτα που...
το Σινικό Tείχος αποτελειώσαν,
πού πήγανε οι χτίστες; H μεγάλη Pώμη
είναι γεμάτη αψίδες θριάμβου. Ποιος τις έστησε;
Πάνω σε ποιούς θριαμβεύσανε οι Kαίσαρες;
Tο Bυζάντιο το χιλιοτραγουδισμένο
μόνο παλάτια είχε για τους κατοίκους του;
Aκόμα και στη μυθική Aτλαντίδα,
τη νύχτα που τη ρούφηξε η θάλασσα,
τ’ αφεντικά βουλιάζοντας, μ’ ουρλιαχτά τους σκλάβους τους καλούσαν.
O νεαρός Aλέξανδρος υπόταξε τις Iνδίες.
Mοναχός του;
O Kαίσαρας νίκησε τους Γαλάτες.
Δεν είχε ούτ’ ένα μάγειρα μαζί του;
O Φίλιππος της Iσπανίας έκλαψε όταν η Aρμάδα του βυθίστηκε.
Δεν έκλαψε, τάχα, άλλος κανένας;
O Mέγας Φρειδερίκος κέρδισε τον Eφτάχρονο τον Πόλεμο.
Ποιος άλλος τόνε κέρδισε;
Kάθε σελίδα και μια νίκη.
Ποιος μαγείρεψε τα νικητήρια συμπόσια;
Kάθε δέκα χρόνια κι ένας μεγάλος άντρας.
Ποιός πλήρωσε τα έξοδα;
Πόσες και πόσες ιστορίες.
Πόσες και πόσες απορίες.
Xτίστες
Συνέντευξη με τον κύριο Mανόλη
Συνέντευξη με τον Aντώνη
Ευθύς και πλάγιος λόγος
Πώς παίρνουμε πληροφορίες κάνοντας ερωτήσεις
Θέμα: Γίνε Δημοσιογράφος
Συνέντευξη από τον παππού Δημήτρη
Σίγουρα μια συνέντευξη είναι πάντα ενδιαφέρουσα και μας δίνει τη δυνατότητα να μάθουμε πράγματα που συνέβαιναν στο παρελθόν. Σπουδαίο παράδειγμα αποτελεί η συνέντευξη που μου παραχώρησε ο αγαπητός μου παππούς. Είναι μια συνέντευξη που περιλαμβάνει στοιχεία του παρελθόντος αλλά και βλέψεις μεγάλων ανθρώπων για το μέλλον!
-Παππού , πόσο χρονών είσαι και έχεις φύγει ποτέ από το χωριό;
-Είμαι 72 ετών και μόνο μια φορά άφησα το χωριό μου ,τα Κομνηνά όταν πήγα στην Φλώρινα για να υπηρετήσω την πατρίδα.
-Ποιες ήταν οι ασχολίες των ανθρώπων;
-Οι περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνταν με τα καπνά. Γενικά το χωριό μας ήταν καπνοπαραγωγικό. Κάποιοι άλλοι καλλιεργούσαν σιτάρια, λαχανικά, φρούτα, όσπρια και άλλα βιολογικά υλικά. Μάλιστα την δεκαετία του 1950 αναπτύχτηκε ιδιαίτερα η καλλιέργεια της φακής.
-Εσύ παππού τι δουλειά έκανες;
-Εγώ ήμουν από τους πιο εργατικούς του χωριού. Κατασκεύαζα μπουριά για τις σόμπες, αλετράκια, τα οποία ήταν πολύ χρήσιμα για τους γεωργούς. Τα ένωναν με τα γαϊδουράκια και εκείνα στο πέρασμα τους μάζευαν το σιτάρι. επίσης κατασκεύαζα φυτευτήρια με τα οποία οι άνθρωποι τρυπούσαν το έδαφος, έριχναν σπόρο και ύστερα σκέπαζαν την τρύπα με άμμο.
-Τι χαρακτηριστικό είχε κάθε σπίτι;
-Κάθε σπίτι είχε έναν μικρό κήπο όπου φύτευε φρούτα και λαχανικά. Είχαν κοτούλες , από τις οποίες έπαιρναν τα αυγά τους και στις μεγάλες γιορτές τις έσφαζαν και μαγείρευαν οι νοικοκυρές σούπες. Είχαν όμως και αγελάδες. έπαιρναν το γάλα τους, το οποίο ήταν πάντα φρέσκο και θρεπτικό.
-Υπάρχουν επαγγέλματα που υπήρχαν τότε αλλά σήμερα έχουν εξαφανιστεί;
-Ναι. Υπήρχε το επάγγελμα του ράφτη ο οποίος έραβε ρούχα για τους κατοίκους του χωριού. Υπήρχε και ο νερουλάς που περνούσε με το κάρο του από τις γειτονιές και μοίραζε τους κουβάδες με το νερό.
-Τι πιστεύεις πως δεν υπάρχει στο χωριό;
-Εγώ μεγάλος άνθρωπος είμαι, αυτά που θέλω τα έχει. ακούω όμως συνέχεια τους νέους να λένε πως το χωριό δεν έχει αρκετά πράγματα, όπως κέντρα ψυχαγωγίας και γι' αυτό φεύγουν από το χωριό. Γενικά το πρόβλημα της αστικοποίησης είναι μεγάλο.
-Παππού, σε ευχαριστώ που μου παραχώρησες αυτήν την συνέντευξη.
Συνέντευξη με τον Γιώργο Λιάτη
Είναι νεαρός, πολύ συμπαθητικός και σίγουρα ταλαντούχος. Συναντήσαμε τον Γιώργο Λιάτη, που οι περισσότεροι τον γνωρίζουμε ως τον «Πέτρο της Πολυκατοικίας», σε ένα υπέροχο πάρκο κοντά στο σπίτι του και μας μίλησε για τα πάντα.
Πως προέκυψε η ενασχόληση σου με την ηθοποιία;
Μου άρεσε από μικρός. Έτσι ήρθαν οι γονείς μου σε επαφή με κάποιο γραφείο που ασχολείται με αυτά και ξεκίνησα σιγά-σιγά.
Εκτός από την «Πολυκατοικία» έχεις συμμετάσχει κάπου αλλού ως ηθοποιός;
Έχω συμμετάσχει σε μία ταινία του Κώστα Καπάκα με τίτλο «Uranya», στο «Μια μέλισσα τον Αύγουστο» του Θοδωρή Αθερίδη, πριν δύο χρόνια έπαιξα στο «Ευτυχισμένοι μαζί» και μετά στην «Πολυκατοικία».
Που πιστεύεις ότι οφείλεται η τεράστια επιτυχία της «Πολυκατοικίας»;
Πάνω-κάτω σε όλες τις πολυκατοικίες συμβαίνουν παράξενα και αστεία γεγονότα. Αυτό αποτυπώνεται στην σειρά και αρέσει πολύ στον κόσμο. Καθένας βρίσκει εικόνες από την ίδια του τη ζωή.
Ποιο είναι το πιο αστείο περιστατικό που έχει συμβεί σε γύρισμά σου;
Και τι δεν συμβαίνει… Γελάμε πολύ, όταν εμείς οι ηθοποιοί προσθέτουμε δικές μας ατάκες (εκτός κειμένου) και οι υπόλοιποι μπερδεύονται με αυτά που λέμε. Ο αυτοσχεδιασμός δεν είναι πάντα ότι καλύτερο για τους άλλους!
Έχεις συνεργαστεί με σπουδαίους ηθοποιούς… Ποιος σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση και γιατί;
Εντυπωσιάζομαι από την ευρηματικότητα του κυρίου Παύλου Χαϊκάλη και από την φιλικότητα των Τσιμιτσέλη και Παπαζήση. Είναι όλοι τους εξαιρετικοί τόσο σαν άνθρωποι όσο και σαν καλλιτέχνες.
Τι σου λένε οι φίλοι σου στο σχολείο για την επιτυχία σου;
Χαίρονται για εμένα… με ρωτάνε πως τα περνάω στα γυρίσματα, για την εξέλιξη της σειράς αλλά και για τους υπόλοιπους πρωταγωνιστές. Μου αρέσει που με παρακολουθούν και οι φίλοι μου κάθε εβδομάδα.
Παρακολουθείς τις σειρές όταν προβάλλονται και τι σχόλια κάνεις συνήθως;
Συνήθως γυρίζω πολύ αργά το βράδυ από τα μαθήματα και δεν την προλαβαίνω. Όταν πετυχαίνω όμως προσπαθώ να εντοπίζω τα λάθη μου και να μαθαίνω από αυτά.
Σκέφτεσαι να ασχοληθείς επαγγελματικά με την υποκριτική ή θα κάνεις κάτι άλλο μετά το σχολείο;
Ακόμα είναι πολύ νωρίς, αλλά στο βάθος του μυαλού μου είναι μετά το σχολείο να ασχοληθώ με την ηθοποιία.
Πόσο έχει αλλάξει η ζωή σου με την συμμετοχή στην «Πολυκατοικία»;
Πραγματικά πάρα πολύ… ο κόσμος με αναγνωρίζει στο δρόμο και αυτό είναι πολύ ευχάριστο για μένα.
Τι κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου; Έχεις χόμπι;
Για εμένα χόμπι είναι η συμμετοχή μου στο σήριαλ. Ασχολούμαι όμως πολύ με τις ξένες γλώσσες και με σπορ όπως το μπάσκετ και το ποδόσφαιρο.
Τι σου αρέσει και τι όχι στην τηλεόραση;
Μου αρέσουν πολύ οι οικογενειακές τηλεοπτικές σειρές ενώ δεν μου αρέσει το «κουτσομπολιό» που προβάλλεται μέσα από διάφορες εκπομπές.
Ποια ομάδα υποστηρίζεις;
Είμαι φανατικός Ολυμπιακός!
Που έκανες φέτος καλοκαιρινές διακοπές;
Στην Κρήτη μαζί με τα αδέλφια και τους γονείς μου.
Πως τα πας με το σχολείο; Ποιο είναι το αγαπημένο σου μάθημα;
Μου αρέσει το σχολείο. Αγαπημένα μου μαθήματα είναι η Ιστορία και η Γεωγραφία.
Οι κορυφαίες της επιστήμης
H συμμετοχή των γυναικών στις επιστήμες είναι πολύ πρόσφατη από ιστορικής απόψεως. Μόλις τον 19ο αιώνα αρχίζουν να κάνουν τη συστηματική είσοδό τους στον χώρο των θετικών επιστημών και στους δύο αιώνες που πέρασαν από τότε η εξέλιξη που σημειώθηκε είναι τεράστια. Μπορεί στο βόρειο ημισφαίριο και στον λεγόμενο δυτικό κόσμο οι γυναίκες να έχουν το δικαίωμα της ισότιμης συμμετοχής με τους άνδρες στην επιστημονική κοινότητα, στον υπόλοιπο κόσμο όμως η κατάσταση είναι διαφορετική.
Για τη Μαρί Κιουρί δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις: πρόκειται για μια επιστήμονα που πέθανε πειραματιζόμενη με τη ραδιενέργεια. Είχε τη στήριξη και το σεβασμό του συζύγου της για την επιστημονική της καριέρα, κάτι που δεν ίσχυε για πολλές άλλες γυναίκες της έρευνας. Είναι ο μοναδικός άνθρωπος που κατάφερε να κερδίσει το βραβείο Νόμπελ δύο φορές.Το 1903 μοιράστηκε το Νόμπελ Χημείας με τον Πιερ Κιουρί και τον Ανρί Μπεκερέλ, ενώ το 1911 το απέσπασε μόνη της για την ανακάλυψη δύο νέων στοιχείων, του ράδιου και του πολώνιου.
Δε μπορεί να μη γίνει αναφορά στην πρώτη γυναίκα που έγινε καθηγήτρια Πανεπιστημίου στην Ευρώπη. Πρόκειται για τη Λάουρα Μπάσι, μια Ιταλίδα γόνος εύπορης οικογένειας. Σε ηλικία 21 ετών δίδασκε ανατομία στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια, εξελέγη μέλος της Ακαδημίας Επιστημών το 1732 και την επόμενη χρονιά της δόθηκε η έδρα της Φιλοσοφίας. Παρ’ όλο που η Ιταλία ήταν σχετικά πιο προοδευτική χώρα, δεν ήταν όλα ρόδινα για την Μπάσι. Μητέρα 8 παιδιών, δίδασκε λιγότερες ώρες και πληρωνόταν λιγότερο από τους συναδέλφους της. Η ίδια προσπάθησε επανειλημμένως να αλλάξει αυτή η διάκριση. Όταν το 1772 πέθανε ο καθηγητής φυσικής, η Μπάσι έδωσε δικαστική μάχη για να τη λάβει εκείνη. Πράγματι την κέρδισε, αλλά το κατεστημένο αποφάσισε μετά από αυτό να μην επιτρέψει σε άλλη γυναίκα να εισέλθει στο πανεπιστήμιο.
Η Ελίζαμπεθ Μπλάκγο
υελ είναι η πρώτη γυναίκα γιατρός της Αμερικής. Ενώ 17 ιατρικές σχολές την απέρριψαν, κατάφερε να εισαχθεί και να σπουδάσει στο κολέγιο Τζινίβα της Νέας Υόρκης κατά λάθος. Οι αρχές του Πανεπιστημίου άφησαν την εκλογή της στους φοιτητές, οι οποίοι θεωρώντας ότι επρόκειτο για φάρσα ψήφισαν πλειοψηφικά «ναι». Όταν είδαν τη συμφοιτήτριά τους την κοίταζαν σα να ήταν αλλόκοτη, ενώ ορισμένοι καθηγητές της ζήτησαν να μην παρακολουθεί τα μαθήματα που σχετίζονταν με την αναπαραγωγή.
Η Μπλάκγουελ επέμεινε, όμως, και τελικά πήρε το πτυχίο της ως αριστούχος και πρώτη της τάξης της. Απορριπτόμενη από τα νοσοκομεία για την πρακτική της κατευθύνθηκε στο Παρίσι, όπου όπως ανακάλυψε πως οι γυναίκες θεωρούνταν ικανές μόνο ως μαίες. Εν τέλει ίδρυσε δικό της νοσοκομείο για φτωχούς και μαζί με τη Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ (γνωστή πρωτοπόρος για τη νοσηλευτική) ίδρυσαν την Ιατρική Σχολή Γυναικών.
Γυναίκες της Επιστήμης 2014
Τα βραβεία L'Oréal-UNESCO, που απονεμήθηκαν στο Παρίσι, αποτελούν έναν θεσμό που σκοπό έχει να προβάλει και να ενισχύσει το επιστημονικό έργο των γυναικών σε ολόκληρο τον κόσμο και να τους δώσει κίνητρα για να ασχοληθούν με τις επιστήμες.
Αν και ανδροκρατούμενος, ο ακαδημαϊκός στίβος έχει «διαμάντια» γένους θηλυκού.
Oι εφετινές τιμώμενες με το Βραβείο L'Oréal-UNESCO “Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη” , προέρχονται από τις πέντε γωνιές του πλανήτη και τα ερευνητικά επιτεύγματά τους έχουν ρίξει φως σε μάστιγες της εποχής μας όπως ο εθισμός, η κατάθλιψη και ο καρκίνος.
Βόρεια Αμερική Laurie Glimcher
Η κυρία Laurie Glimcher είναι καθηγήτρια Ανοσολογίας και Ιατρικής αλλά και κοσμήτορας στο Πανεπιστήμιο Cornell στη Νέα Υόρκη των ΗΠΑ. Εχει επίσης υπάρξει η πρώτη γυναίκα πρύτανης ιατρικής σχολής στη Νέα Υόρκη.
Τα ευρήματά της ανοίγουν τον δρόμο για την ανάπτυξη νέων θεραπειών για τις αλλεργίες, το άσθμα, τη σκλήρυνση κατά πλάκας, τον παιδικό διαβήτη και τον καρκίνο.
Λ
ατινική Αμερική Cecilia Bouzat
Εκτός από καθηγήτρια Βιοφυσικής και ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Βιοχημικής Ερευνας Bahia Bianca (INIBIBB) στην Αργεντινή . Ελαβε το βραβείο για τη συνεισφορά της στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο επικοινωνούν τα εγκεφαλικά κύτταρα μεταξύ τους και με τους μυς. Όπως σημειώνεται στην ανακοίνωση της επιτροπής που επέλεξε τις εφετινές τιμώμενες, «το έργο της καθηγήτριας Bouzat δημιούργησε προοπτικές για νέες θεραπείες για τη νόσο του Αλτσχάιμερ, την κατάθλιψη και ορισμένες εθιστικές συμπεριφορές».ψης.
Ασία, Ειρηνικός Ωκεανός Kayo Inaba
Εκτός από καθηγήτρια Ανοσολογίας και Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Κιότο στην Ιαπωνία, η κυρία Kayo Inaba είναι επίσης αντιπρόεδρος Φυλετικής Ισότητας και διευθύντρια του Κέντρου για τις Γυναίκες Ερευνήτριες στο ίδιο πανεπιστήμιο και έχει αναλάβει τη δέσμευση να εντάξει περισσότερες γυναίκες στην επιστημονική έρευνα. Η εργασία της αποτέλεσε σημείο καμπής στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει ήδη οδηγήσει σε έναν νέο τύπο αντικαρκινικής θεραπείας.
Αφρική και Αραβικές Χώρες Segenet Kelemu
Η δρ Segenet Kelemu είναι καθηγήτρια Βιολογίας και Παθολογίας των Φυτών και γενική διευθύντρια στο Διεθνές Κέντρο Φυσιολογίας και Οικολογίας Εντόμων (ICIPE) στο Ναϊρόμπι της Κένυας και όλα δείχνουν ότι έχει την πρωτοπορία στο αίμα της: υπήρξε η πρώτη γυναίκα από την περιοχή της που φοίτησε στο τότε μοναδικό πανεπιστήμιο της Αιθιοπίας!
Το έργο της δρος Kelemu προσφέρει νέες λύσεις για οικολογικά υπεύθυνη καλλιέργεια τροφίμων, ιδίως από αγροτικές καλλιέργειες μικρής κλίμακας.
Ευρώπη Brigitte Kieffer
Εκτός από καθηγήτρια Νευροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου στη Γαλλία, η κυρία Brigitte Kieffer είναι επίσης διευθύντρια Ερευνών στο Ινστιτούτο Illkrich Γενετικής, Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας (IGBMC) της Γαλλίας αλλά και επιστημονική διευθύντρια στο Ερευνητικό Κέντρο Douglas του Πανεπιστημίου McGill στο Μόντρεαλ του Καναδά.
Επιβραβεύεται για το ερευνητικό έργο της σχετικά με τους μηχανισμούς του εγκεφάλου που εμπλέκονται στον πόνο, στα ψυχικά νοσήματα και στον εθισμό στα ναρκωτικά. Τα ευρήματα της γαλλίδας βιολόγου άνοιξαν τον δρόμο για νέες θεραπείες καταπολέμησης του πόνου, του εθισμού και της κατάθλιψης.
Eπιστήμη με άρωμα γυναίκας
Επίθετα σε -ων, -ούσα, -ον
Η ιπτάμενη σκάφη
Πώς φτιάχνουμε μια εικονογραφημένη ιστορία
Για τη σύνδεση προτάσεων δείτε στο κεφ.11 - Συγγενικές σχέσεις
κλικ εδώ
Επανάληψη - QUIZ στην ΕΝΟΤΗΤΑ 13
Τρόποι ζωής και επαγγέλματα
