Αυτόχθονες είναι λαοί ή φυλές που κατοικούν στο τόπο που γεννήθηκαν και δεν έχουν έρθει από άλλη περιοχή. Λέγονται και ιθαγενείς.
Οι Ευρωπαίοι εξερευνητές προσπαθώντας να ανακαλύψουν νέους τόπους, πρώτες ύλες και νέες πηγές πλούτου ήρθαν σε επαφή με τους ιθαγενείς της Αμερικής, Αφρικής, και Αυστραλίας .
Δε σεβάστηκαν τον πολιτισμό και τις συνήθειές τους, έκλεψαν τον πλούτο και τη γη τους και τους φέρθηκαν με υπερβολική σκληρότητα.
Αποτέλεσμα ήταν οι περισσότεροι αυτόχθονες να χάσουν την πολιτιστική τους ταυτότητα και οι πληθυσμοί τους να συρρικνωθούν.
Στις μέρες μας μόνο λίγοι έχουν απομείνει.
Αυτόχθονες λαοί και φυλές υπάρχουν σε διάφορα μέρη της Γης.
Στην Αμερική οι Ινδιάνοι (Απάτσι, Σιού, Τσερόκι κ.α.)
Στην Ασία οι Μογγόλοι και οι Βεδουίνοι.
Στις βόρειες πολικές περιοχές οι Εσκιμώοι ,οι Λάπωνες και οι Σαάμι.
Στην Ωκεανία: οι Αβοριγίνες στην Αυστραλία, οι Παπούα στη Νέα Γουινέα και οι Μαορί στη Νέα Ζηλανδία.
Στην Αφρική οι Μασάι, οι Μπαντού ,οι Πυγμαίοι, οι Βερβερίνοι, οι Τουαρέγκ, οι Βουσμάνοι..
Βεδουΐνοι στην περιοχή του Κατάρ.
Μογγόλοι νομάδες.
Εσκιμώος στο ιγκλού του.
ο κώδικας ηθικής των Ινδιάνων
Αυτόχθονες λαοί - Οι Καλάς
Αυτόχθονες λαοί
Μερικά ακόμη λίμερικ
Ήταν ένα χάσκι από Αλάσκα
που όλοι το φωνάζανε Παλάσκα.
Όπου κι αν πήγαινε, ένα παλάτι γύρευε,
ένα πανέμορφο άτι καβαλίκευε
αυτό το μονάκριβο χάσκι απ’ την Αλάσκα.
Άρια Ν.
Ήταν μια σοκολάτα από την Ελβετία
την τρώγανε, την τρώγανε και θέλαν άλλη μία.
Δεν μπορούσα άλλο, μα τρώγανε κι άλλο.
Τρώγανε και πίνανε γάλα κακάο
μ’ αυτή τη σοκολάτα απ’ την Ελβετία.
Άρια Ν. – Αθηνά Τ.
Ήταν ένας μπαλαδόρος
που ήτανε και πιτσαδόρος.
Έβαλε μια μέρα ένα γκολάκι,
παραιτήθηκε από το μαγαζάκι
αυτός ο μπαλαδόρος.
Ήταν ένα καλαμάκι ρουφηχτό
που του άρεσε πολύ να παίζει κρυφτό.
Ώσπου μια μέρα
δεν είδε άσπρη μέρα
Το φτωχό το καλαμάκι, το ρουφηχτό.
Ιουλιανός Λ. – Χρήστος Ι.
Ήταν ένα κορίτσι από τη Σερβία
που τα έλεγε όλα παπαγαλία.
Μα μια μέρα ξέχασε ένα “άχαρο”
και της ανέβηκε το ζάχαρο
αυτής της κοπέλας από τη Σερβία.
Ντανιέλα Μ.
Λίμερικ
Το παραπάνω ποίημα του Σεφέρη είναι ένα Λίμερικ.
Τι είναι όμως τα λίμερικ;
Τα λίμερικ (limerick) είναι ποιήματα σύντομα, σατιρικά ή απλώς κωμικά, "δίχως νόημα". Ξακουστά είναι εκείνα του Έντουαρντ Λιρ (Edward Lear), που το 1864 δημοσίευσε μια ποιητική συλλογή με λίμερικ, με τον τίτλο The book of nonsense.
Να ένα λίμερικ του Λιρ :
Υπήρχε ένας γέρος στο έλος
από τη φύση του ήταν ασήμαντος κι ανέμελος
καθισμένος σ' ένα πετραδάκι
τραγουδούσε δημοτικά σ' ένα βατραχάκι
αυτός ο διδακτικός γέρος στο έλος.
Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά.
Εδώ το πρώτο της συλλογής :
Ήταν μια κοπέλα από τη Σάμο
που έχωσε το δεξί της στην άμμο
και με τ' άλλο χέρι
εκρατούσε ένα αστέρι
ετούτη η κοπέλα απ' τη Σάμο.
Συνήθως αποτελείται από πέντε στίχους.
Ομοιοκαταληκτούν ο πρώτος, ο δεύτερος και ο πέμπτος στίχος μεταξύ τους και ο τρίτος με τον τέταρτο.
Ο πρώτος στίχος περιέχει την παρουσίαση του πρωταγωνιστή
Στον δεύτερο αποκαλύπτεται η ιδιότητά του.
Στον τρίτο και τέταρτο έχουμε την πραγματοποίηση κάποιας ενέργειας ή τι είπε ο κόσμος γι’ αυτή του την ενέργεια.
Ο πέμπτος στίχος είναι αφιερωμένος στην εμφάνιση ενός τελικού επιθέτου που χαρακτηρίζει τον πρωταγωνιστή. Ή παραλόγου.
Τι λέτε; Γράφουμε λίμερικ;
Δύο παραδείγματα λίμερικ:
Ποιος; Ένα παιδί από την Παλλήνη
Ιδιότητα; τρελαινόταν να παίζει με πλαστελίνη
Τι έκανε; παντού, όπου κι αν πήγαινε
Τι έκανε; για πλαστελίνη μίλαγε
Επίθετο; το ταλαντούχο παιδί απ’ την Παλλήνη
Ποιος; Ζούσε ένας ποντικός στο μεγάλο πύργο
Ιδιότητα; δυο παπούτσια φόραγε κι ένα σκούφο τρύπιο
Τι έκαναν οι άλλοι; οι γάτες τον κορόιδευαν κάθε που τον θωρούσαν
Τι έκαναν οι άλλοι; κουδούνια δυο του φόραγαν όταν τον συναντούσαν
Επίθετο; του καημένου ποντικού που θα ‘θελα για φίλο
Οι δευτερεύουσες επιρρηματικές προτάσεις - τελικές, αιτιολογικές, αποτελεσματικές, υποθετικές, εναντιωματικές - παραχωρητικές και
χρονικές προτάσεις
Eπιχειρηματολογικά λέγονται τα κείμενα στα οποία παρουσιάζουμε την άποψή μας,τη γνώμη μας (θετική ή αρνητική) για κάποιο συγκεκριμένο ζήτημα και επιδιώκουμε να πείσουμε τον αναγνώστη ότι η άποψή μας είναι σωστή, ότι έχουμε δίκαιο, με λογικά επιχειρήματα.
Για να οργανώσουμε σωστά κάποιο κείμενο τέτοιου είδους πρέπει:
Να αναφέρουμε αρχικά ποια είναι η άποψή μας, η θέση μας πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα χρησιμοποιώντας φράσεις, όπως: Η άποψή μου... / Η γνώμη μου είναι... / Πιστεύω ότι... / Νομίζω.... / Θεωρώ πως... κ.ά.
Να αναλύουμε στη συνέχεια ένα ένα τα επίχειρήματά μας, παρουσιάζουμε δηλαδή τους συλλογισμούς μας με τους οποίους θα υποστηρίξουμε την άποψή μας (θετική ή αρνητική), φροντίζοντας κάθε φορά να τους δικαιολογούμε με τις κατάλληλες αιτιολογικές προτάσεις π.χ.: γιατί, επειδή, αφού, καθώς...
Να χρησιμοποιούμε παράλληλα και φράσεις που δηλώνουν τα συναισθήματα μας ή φράσεις με τις οποίες προσπαθούμε να προκαλέσουμε κάποια ανάλογα με τα δικά μας συναισθήματα στον αναγνώστη π.χ.: δε συμφωνείτε ότι... /είναι κρίμα να... /είναι άσχημο /ευχάριστο/σπουδαίο /ασήμαντο...
καταλήγουμε σ' ένα αιτιολογημένο και λογικό συμπέρασμα π.χ.: Έτσι... /Επομένως.../Γι’ αυτό...
Πώς γράφουμε ένα επιχειρηματολογικό κείμενο
Το παρακάτω κείμενο είναι ένα επιχειρηματολογικό κείμενο. Διάβασέ τοπροσεκτικά και απάντησε στις ερωτήσεις.
Είναι βέβαιο πως το ποδήλατο θα μπορούσε να βοηθήσει αποτελεσματικά στη βελτίωση της ζωής στις πόλεις.
Καθώς το ποδήλατο δε λειτουργεί με βενζίνη, οι συνέπειες για το περιβάλλον θα ήταν άμεσες. Αφού, δηλαδή, δε θα υπήρχαν πλέον καυσαέρια, το δηλητηριώδες νέφος και γενικά η μόλυνση της ατμόσφαιρας θα ήταν παρελθόν. Ακόμη, αν χρησιμοποιούσαμε όλοι ποδήλατο, θα απελευθερώνονταν χώροι για να δημιουργηθούν όμορφοι πεζόδρομοι, πάρκα, και γενικά χώροι πρασίνου, μια και θα μειωνόταν η ανάγκη κατασκευής δρόμων, λεωφόρων, πάρκινγκ κ.λ.π. Το ποδήλατο επίσης αποτελεί μια καλή λύση για το κυκλοφοριακό πρόβλημα, διότι η χρήση του θα οδηγούσε στην αποσυμφόρηση των δρόμων από τα συνεχή μποτιλιαρίσματα.
Έτσι λοιπόν, η ζωή στις πόλεις θα γινόταν πιο ανθρώπινη και ισορροπημένη.
1. Ποια είναι η άποψη του συγγραφέα που εκφράζεται στην αρχή του κειμένου;
2.Ποια είναι τα επιχειρήματά του;
3. Ποιο είναι το λογικό συμπέρασμα;
4.Ποιες αιτιολογικές προτάσεις χρησιμοποιεί;
Σπίτι μας είναι η γη
Με ποιον τρόπο προσπαθούμε να πείσουμε κάποιον ότι η άποψή μας είναι σωστή;
Αιτιολογικές λέγονται οι προτάσεις που δηλώνουν την αιτία μιας πράξης ή μιας κατάστασης.
Εισάγονται:
με τους αιτιολογικούς συνδέσμους: γιατί, διότι, επειδή, αφού, τι (ποιητικό) ή
με λέξεις και εκφράσειςπου χρησιμοποιούνται ως αιτιολογικοί σύνδεσμοι: καθώς, εφόσον, μιακαι, που, μιαπου, σαν... να, σαν...πως, αλλά και με το τελικό για να, ή με τον και,
Π.χ.
Άλλοι τρόποι δήλωσης της αιτίας
Μπορούμε επίσης να δηλώσουμε την αιτία χρησιμοποιώντας και:
α) τις προθέσειςαπό, για,με, τις καταχρηστικές προθέσεις λόγω, εξαιτίας ή ακόμη και τη λόγια πρόθεση ένεκα, π.χ.
Από την αφηρημάδα του ξέχασε το πορτοφόλι του.
Απαλλάχτηκε λόγω βλακείας.
Θύμωσα με τη συμπεριφορά του.
Μάλωσαν για την κληρονομιά.
Απολύθηκε εξαιτίας κακής διαγωγής.
Δεν ήρθε ένεκα της αρρώστιας του.
β) με λέξεις όπως: αιτία, λόγος, δικαιολογία, εξήγηση, αφορμή κ.ά., π.χ.
Η συμπεριφορά σου είναι ηαιτία που φτάσαμε σ’ αυτή την κατάσταση.
γ) με τις εκφράσεις: γι’ αυτό, γι’ αυτόν το λόγο, ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο κ.ά., π.χ.
Ενώ είχε υποσχεθεί ότι θα πάμε στο γήπεδο, δεν πήγαμε. Γι’ αυτό το λόγο πείσμωσα και δε βγαίνω από το δωμάτιό μου.
αιτιολογικοί σύνδεσμοι
Δεν πήγα στο σχολείο, γιατί ήμουν άρρωστος.
Δε συμφωνώ μαζί σας, διότι όσα λέτε δεν έχουν καμία λογική βάση.
Έφυγε νευριασμένος, επειδή ο πατέρας του δεν του έδωσε λεφτά.
Αφού της συμπεριφέρθηκες με τέτοιο τρόπο, καλά έκανε κι έφυγε.
Θα πάρουμε γλυκό, μια και ήσασταν καλά παιδιά.
Λυπάμαι, που δε θα έρθει μαζί μας και η Ελένη.
Για να τρέχει σαν τρελός με το αμάξι, καρφώθηκε σ' ένα τοίχο.
Δες εδώ τη γέννηση και την εξάπλωση των σημαντικότερων θρησκειών.
Η χρονολογική εμφάνιση των πέντε σημαντικότερων θρησκειών.
Χάρτες εξάπλωσης των πέντε σημαντικότερων θρησκειών στον κόσμο.
Μαρόκο
Μαρόκο . Κράτος της ΒΔ Αφρικής.
Έκταση: 710.850 τ. χλμ.
Πληθυσμός: 29.237.000 κάτ.
Πρωτεύουσα: Ραμπάτ (1.385.872 κάτ.)
Πολίτευμα: Συνταγματική μοναρχία
Θρησκεία: Ισλαμισμός
Γλώσσα: Αραβική, βερβερική, γαλλική
Νόμισμα: Ντιρχάμ
Θέση: Το Μαρόκο καταλαμβάνει τη βορειοδυτική άκρη της αφρικανικής ηπείρου.
Στα βόρεια βρέχεται από τη Μεσόγειο θάλασσα, ενώ δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό. Ανατολικά και νοτιοανατολικά συνορεύει με την Αλγερία και νότια με τη Μαυριτανία.
Από την Ευρώπη χωρίζεται με τον πορθμό του Γιβραλτάρ.
Γεωγραφικά στοιχεία: Η χώρα είναι ορεινή με ψηλά βουνά και οροπέδια και λίγες πεδιάδες. Το Μαρόκο διασχίζεται από την οροσειρά του Άτλαντα
Νότια της πόλης Καζαμπλάνκα βρίσκεται η πιο γόνιμη μαροκινή πεδιάδα.
Το Μαρόκο διοικεί το μεγαλύτερο μέρος της Δυτικής Σαχάρας.
Κλίμα. Το Μαρόκο έχει κατά κύριο λόγο υποτροπικό κλίμα. Στα μεσογειακά παράλια το κλίμα είναι εύκρατο, με θερμό και ξηρό καλοκαίρι και ήπιο, βροχερό χειμώνα. Στο εσωτερικό της χώρας, προς την έρημο, το κλίμα γίνεται ιδιαίτερα θερμό.
Οικονομία: Η οικονομία της χώρας βασίζεται στην αγροτική παραγωγή. Η γεωργία είναι περισσότερο αναπτυγμένη στις χαμηλές παραλιακές περιοχές. Οι φελάχοι, οι μισθωτοί εργάτες της γης και οι χιμάς αποτελούν τον αγροτικό πληθυσμό της χώρας. Η κτηνοτροφία έχει νομαδικό χαρακτήρα. Αναπτυγμένη είναι και η αλιεία στις ακτές του Ατλαντικού. Σημαντικό οικονομικό έσοδο για τη χώρα είναι ο τουρισμός .
Τέχνη: Χαρακτηριστικά μνημεία της χώρας αποτελούν το τέμενος Καραουιγίν της Φεζ, το τέμενος των Ανδαλουσιών, η Κουτουμπίγια του Μαρακές, μνημείο του 12ου αιώνα, ο ημιτελής μιναρές του Χασάν κ.ά.
Στην κοσμική αρχιτεκτονική επικράτησαν ο τύπος της διώροφης πέτρινης κατοικίας με εσωτερική αυλή, τα σπίτια-πύργοι και οι στρογγυλές καλύβες με κωνική σκεπή.
Οι μεσαιωνικές πόλεις του Μαρόκου αποτελούνταν από το «κασμπά» (κάστρο) και τη «μεντίνα» (κυρίως πόλη), που περικλείονταν από πελώρια τείχη με ορθογώνιους πυργίσκους.
Στους ναούς επικράτησε ο τύπος του τζαμιού .
Το Μαρόκο φημίζεται για τη μουσική του παράδοση, η οποία είναι στενά συνδεμένη με την ποίηση και το χορό. Τα μουσικά τους όργανα είναι η κασμπά (φλάουτο), η φλογέρα, τα κρουστά μπεντίρ (μεγάλο ντέφι) και ταριτζά (πήλινο ντέφι), το ελκαλαλτζά και το ουελρεράμπ.
Η παραδοσιακή ενδυμασία τείνει να εξαφανιστεί αλλά εξακολουθεί να είναι ακόμα πολύ διαδεδομένη και να αποτελεί ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία του Μαρόκου. Οι άντρες φορούν φαρδιά παντελόνια που σταματούν στο γόνατο, τα οποία ονομάζονται σερουάλ. Από πάνω φορούν μια μακριά πουκαμίσα, η οποία ονομάζεται κμις και την τζεκάμπα (κελεμπία). Η κελεμπία φοριέται και από τις γυναίκες, αν και η πιο διαδεδομένη γυναικεία φορεσιά είναι το καφτάνι. Επίσης συνηθίζουν να φοράνε πέπλο χρωματιστό ή μαύρο.
Ιστορία: Από την αρχαιότητα, λιβυκές φυλές, πρόγονοι των Βέρβερων, κατοικούσαν στο Μαρόκο. Ασχολούνταν με το κυνήγι, την κτηνοτροφία και τη γεωργία.
Από τον 11ο αι. π.Χ. οι Φοίνικες ίδρυσαν αποικίες στα παράλια. Τον 1ο αιώνα π.Χ. οι Ρωμαίοι κατέκτησαν την περιοχή και την κράτησαν στην κυριαρχία τους μέχρι το τέλος του 3ου αι. μ.Χ., οπότε την κατέλαβαν οι Βάνδαλοι.
Από τον 5ο έως τον 6ο αιώνα η χώρα περιέρχεται στα χέρια των Βυζαντινών.
Γύρω στα 708 με 711 κυρίευσαν την περιοχή οι Άραβες. Διαδόθηκε η θρησκεία του Ισλάμ και η αραβική γλώσσα.
Το 1415 έφτασαν στην περιοχή οι Πορτογάλοι, οι οποίοι κατέλαβαν πολλές πόλεις και ίδρυσαν λιμάνια. Σχεδόν ταυτόχρονα εισέβαλαν στη χώρα και οι Ισπανοί.
Το 1912 η χώρα ανακηρύχτηκε σε γαλλικό προτεκτοράτο.
Το 1956 το Μαρόκο ανακηρύχτηκε ανεξάρτητο κράτος,
Οι σπουδαιότερες θρησκείες
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ 2.000.000.000 πιστοί
Ο Χριστιανισμός προέρχεται από τον 1ο αιώνα μ.Χ. και ενσωματώνει την ελληνική φιλοσοφία και τη βασική πεποίθηση της μονοθεϊστικής θρησκείας, ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Υιός του Θεού. Αποτελείται κυρίως από την Καθολική Εκκλησία, την Ορθόδοξη Εκκλησία και τις Προτεσταντικές Εκκλησίες.
Οι Ρωμαιοκαθολικοί αποτελούν το 16,83% του παγκόσμιου πληθυσμού, οι Προτεστάντες το 6,08%, οι Ορθόδοξοι το 4.03% και οι Αγγλικανικοί το 1.26%.
ΙΣΛΑΜΙΣΜΟΣ 1.650.000.000 πιστοί
Σχηματίστηκε τον 7ο αιώνα και διαμορφώθηκε με το κήρυγμα και τη δράση του Προφήτη Μωάμεθ. Το Ισλάμ θεωρεί ότι ο Μωάμεθ είναι ο Προφήτης και ο ανώτερος μεταξύ των θεοτήτων ήταν ο Αλλάχ, ο δημιουργός του κόσμου. Κάθε Μουσουλμάνος θα πρέπει να τηρεί 5 κανόνες του Ισλάμ, ένας από τους οποίους είναι και το Χατζ, δηλαδή το προσκύνημα στην ιερή πόλη Μέκκα.
Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 22,43% του πληθυσμού του κόσμου.
ΑΘΡΗΣΚΕΙΑ/ΑΘΕΪΑ 1.000.000.000 πιστοί
Υπάρχουν και αυτοί οι άνθρωποι στον κόσμο, που είναι άθεοι ή αγνωστικιστές ή απλά δεν ενδιαφέρονται για κάποια θρησκεία (άθρησκοι).
Οι άθεοι αποτελούν το 2,04% του κόσμου ενώ το 9,42% των ανθρώπων δεν ασχολείται με τις θρησκείες.
ΙΝΔΟΥΪΣΜΟΣ 828.000.000 πιστοί
Ο Ινδουισμός ή αλλιώς Σανατάνα Ντάρμα (“ο αιώνιος νόμος”) έχει σοβαρούς λόγους να θεωρείται η παλαιότερη θρησκεία στον κόσμο κι αυτό γιατί η πρώτη φορά που γίνεται αναφορά στα αρχαία ιερά κείμενα γι’ αυτόν εντοπίζεται στον 18ο αιώνα π.Χ.
Ως “η θρησκεία των 330.000.000 θεών”, ο Ινδουισμός περιλαμβάνει έναν αμέτρητο αριθμό των αρχαίων παραδόσεων και πεποιθήσεων, που περιλαμβάνουν τουλάχιστον δεκάδες χιλιάδες θεότητες, γεγονός που καθιστά δύσκολο να καθοριστεί το καθολικό δόγμα του. Μία από τις πιο ευρείες πεποιθήσεις του Ινδουισμού είναι η έννοια της μετενσάρκωσης και το κάρμα.
Οι Ινδουιστές εκτιμάται ότι αποτελούν το 13,78 % του πληθυσμού της Γης.
ΒΟΥΔΙΣΜΟΣ 500.000.000 πιστοί
Φιλοσοφικό και ηθικοθρησκευτικό σύστημα της Νότιας και Ανατολικής Ασίας. Το όνομά του το πήρε από τον ιδρυτή του Σιντάρτα Γκαουτάμα, που είναι περισσότερο γνωστός ως Βούδας.
Ο βουδισμός αναπτύχθηκε τον 6ο αι. π.Χ. Εμφανίστηκε στην Ινδία, αλλά δε ρίζωσε εκεί, λόγω των πολλών ομοιοτήτων της διδασκαλίας του με τον ινδουισμό.
Μία από τις πεποιθήσεις του Βουδισμού είναι ότι τα πάντα στο σύμπαν είναι συνδεδεμένα σε ένα κοσμικό ιστό της αιτίας και του αποτελέσματος. Οι περισσότεροι Βουδιστές “ξεφεύγουν” από τα προβλήματα και τους πόνους μέσω του διαλογισμού.
Το 7,13% του κόσμου χαρακτηρίζονται Βουδιστές.
ΚΟΥΜΦΟΥΚΙΑΝΙΣΜΟΣ 400.000.000 πιστοί
Η φιλοσοφία του Κινέζου φιλόσοφου και κοινωνικού αναμορφωτή Κομφούκιου.
«Όλοι οι άνθρωποι ανάμεσα στις τέσσερις θάλασσες είναι αδέρφια», «μην κάνεις στον άλλο αυτό που δε θα ήθελες να σου κάνουν», είναι δύο από τις βασικές αρχές του κομφουκισμού.
Ο κομφουκισμός για την Ανατολή, θα έλεγε κανείς τηρουμένων των αναλογιών, ότι αποτελεί ό,τι και ο διαφωτισμός για τη Δύση
ΙΟΥΔΑΪΣΜΟΣ 18.000.000 πιστοί
Η παλαιότερη μονοθεϊστική θρησκεία στον κόσμο είναι ο Ιουδαϊσμός, ο οποίος οφείλει τις ρίζες του στις απαρχές των αρχαίων Ισραηλιτών, περίπου στον 10ο έως και στον 13ο αιώνα π.Χ. Παραδοσιακά, οι Εβραίοι μοιράζονται την πίστη τους σε ένα μόνο Θεό, ο οποίος υποσχέθηκε να φέρει τους απογόνους του Αβραάμ προς το μεγαλείο Του.
Οι Εβραίοι αποτελούν το 0,21% του παγκόσμιου πληθυσμού.
Στα σηµεία που µιλούν για το κλίµα και την εκπαίδευση στην Πορτογαλία, τα περισσότερα ρήµατα είναι σε ενεστώτα γιατί αυτό που ενδιαφέρει τον αναγνώστη είναι να µάθει τι ισχύει σε αυτούς τους τοµείς σήµερα.
Παρελθοντικούς χρόνους θα χρησιµοποιούσαµε αν αναφερόµασταν στην ιστορία της Πορτογαλίας, ενώ µελλοντικούς χρόνους θα χρησιµοποιούσαµε αν κάναµε κάποιες προβλέψεις για το τι θα ισχύσει στο µέλλον σε αυτή τη χώρα.
Ηλίας Βενέζης είναι το φιλολογικό ψευδώνυμο του Ηλία Μέλλου. Γεννήθηκε το 1904 στις Κυδωνίες της Μ. Ασίας.
Κατά τη μικρασιατική καταστροφή του 1922 πιάστηκε αιχμάλωτος και στάλθηκε στα εργατικά τάγματα της Ανατολής. Κατάφερε τελικά να επιβιώσει και κατέφυγε μαζί με άλλους πρόσφυγες στη Μυτιλήνη.
Το 1923 έφθασε στην Αθήνα, όπου και εγκαταστάθηκε. Εργάστηκε ως ανώτερος υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα.
Στα χρόνια της κατοχής συνελήφθηκε από τους Γερμανούς και στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως στο Χαϊδάρι. Κατόρθωσε όμως κι αυτή τη φορά να επιζήσει. Το 1957 εξελέγη ακαδημαϊκός.
Ο Ηλίας Βενέζης έγραψε μυθιστορήματα, διηγήματα, θεατρικά έργα και ταξιδιωτικές εντυπώσεις. Ολόκληρο το έργο του το σφράγισε η οδυνηρή περιπέτεια του ιδίου και ολόκληρου του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία.
Το 1931 εξέδωσε το μυθιστόρημα “Το νούμερο 31328”, το οποίο είναι εμπνευσμένο από τις προσωπικές του εμπειρίες ως αιχμάλωτος στην Ανατολή. Στο μυθιστόρημα αυτό περιγράφει με ζωντανά χρώματα και πολλή παραστατικότητα τις διώξεις, τις παντός είδους κακουχίες που υπέστη ο Ελληνισμός της Μ. Ασίας από την καταστροφή του 1922. Το 1939 δημοσίευσε το μυθιστόρημα “Γαλήνη”, ενώ το 1943 την “Αιολική Γη”.
Στο έργο του η “Αιολική Γη” που θεωρείται ως κορωνίδα των έργων του, ο συγγραφέας περιγράφει με λυρικότητα την όμορφη ζωή των παιδικών και εφηβικών του χρόνων στη Μ. Ασία.
Η "Αιολική Γη", που απόσπασμά της έχουμε στο βιβλίο μας, δεν είναι ακριβώς μυθιστόρημα. Είναι μια σειρά από επεισόδια όπως τα βλέπουν τα μάτια ενός παιδιού, του Πέτρου, που η περιπέτειά του φαίνεται κάτι το φυσιολογικό.
Μας μεταφέρει στα Κιμιντένια, βουνά της Μικράς Ασίας, όπου ζει η οικογένεια του μικρού Πέτρου με αρχηγό τον παππού. Ο Πέτρος, με την πιο αγαπημένη από τις τέσσερις αδερφές του, την Άρτεμη, παιδιά ακόμα, ζουν σε ένα μαγικό κόσμο γεμάτο παιδικά όνειρα που όμως σιγά-σιγά γκρεμίζεται όταν έρχονται σε επαφή με την αδικία, την κακία και τον Α΄παγκόσμιο πόλεμο. Ζούνε τον ξεριζωμό απ’ τον τόπο και τη γη τους και την προσπάθεια να στεριώσουν σε ένα καινούριο μέρος.
Είναι ένα από τα αριστουργήματα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, το βιβλίο του χαμένου παραδείσου των παιδικών χρόνων στα παράλια της Μικρασίας και του δραματικού ξεριζώματος από τη γενέθλια γη.
