Δες τα παρακάτω βίντεο που έχει αστεία ατυχήματα από απροσεξίες και όχι μόνο, των ανθρώπων.
Γάτες πυροσβέστες … Σαν τη Σόνια
πού και πότε συνέβη το γεγονός
ποια πρόσωπα πήραν μέρος
με ποιο γεγονός ξεκινάει η περιπέτεια
ποια ήταν τα γεγονότα ή οι πράξεις που ακολούθησαν – η εξέλιξη
ποιες οι συνέπειες
ποιο ήταν το τέλος
σκέψεις και συναισθήματα των ηρώων
H ιστορία του Zάχου που Xαζεύει
Mε λένε Σόνια
Πώς διηγούμαστε κάτι που μας συνέβη
Χιουμοριστικό ποίημα που μιλάει για το Ζάχο, ένα παιδί που το βασικό χαρακτηριστικό του είναι η απροσεξία αφού έχει σαν συνήθειά του να χαζεύει, όταν βαδίζει στο δρόμο. Όλοι γελούν μαζί του, όταν τον βλέπουν να περπατάει χαζεύοντας γύρω του τη φύση, τα ζώα, τα σπίτια και τους ανθρώπους. Συνέπεια αυτής της συνήθειάς του ήταν η σύγκρουσή του μια μέρα με έναν σκύλο, που ερχόταν τρέχοντας από την αντίθετη κατεύθυνση.
Το έμμεσο αντικείμενο συχνά είναι ο αδύνατος τύπος μιας προσωπικής αντωνυμίας, (μου, σου. του, μας, σας, τους ..)
π.χ. Διδάσκει τον μαθητήμουσική. (τον μαθητή [= στον μαθητή]: έμμεσο- μουσική: άμεσο), εξάλλου δεν δείχνουν το ίδιο πράγμα - το ένα δείχνει πρόσωπο ενώ το άλλο όχι.
π.χ. Δώσε μου το βιβλίο, (μου [= σ' εμένα]: έμμεσο - το βιβλίο: άμεσο)
π.χ. Να μου δώσεις το βιβλίο και το τετράδιο. (μου -> έμμεσο , βιβλίο - τετράδιο -> άμεσα)
Τα ρήµατα που παίρνουν αντικείμενο(ή αντικείμενα) ως συμπλήρωμα της σηµασίας τους ονοµάζονται µεταβατικά, γιατί η ενέργεια του υποκειµένου µεταβαίνει (µεταφέρεται) στο αντικείµενο.
Τα ρήµατα που δεν παίρνουν αντικείµενολέγονται αµετάβατα, γιατί αυτό που σηµαίνει το ρήµα δε µεταβαίνει σε κάτι άλλο:
π.χ. Η Μαρία έδεσε τα κορδόνια της. (έδεσε-> µεταβατικόρήμα αντικείμενο–> τα κορδόνια.)
Τα σκυλιά γαβγίζουν. (ρήµα γαβγίζουν-> αµετάβατο , δεν υπάρχει αντικείμενο.
στα δίπτωταρήματα, τα οποία έχουν δύο αντικείμενα, που βρίσκονται:
α) και τα δύο σε αιτιατική πτώση.
π.χ. Διδάσκει τον μαθητήμουσική. (αντικείμενα : τον μαθητή – μουσική -> και τα δύο σε αιτιατική)
Έμμεσο είναι αυτό που μπορεί να αντικατασταθεί με εμπρόθετο αντικείμενο (αντικείμενο που να συνοδεύεται από πρόθεση, συνήθως σε ή με).
Μεταβατικά και αμετάβατα ρήματα
Ορισµένα ρήµατα, που λέγονται συνδετικά, βοηθούν να συνδεθεί το υποκείµενο µε κάποια λέξη (συνήθως επίθετο ή ουσιαστικό), που δηλώνει κάποιο χαρακτηριστικό ή ιδιότητα του υποκειµένου και λέγεται κατηγορούµενο.
Το πιο συχνό συνδετικό ρήµα είναι το ρήµα είµαικαι τα γίνοµαι, γεννιέµαι, λέγοµαι, νοµίζοµαι, φαίνοµαι, θεωρούµαι, ονοµάζοµαι, εκλέγοµαι, κληρώνοµαι, χειροτονούµαικ.α.
Ο παππούς είναι άρρωστος.
Είναι-> συνδετικόρήμα , άρρωστος-> κατηγορούμενο
π.χ. Η μητέρα αγόρασε γάλα, τυρί, αυγά, ψωμί και φρούτα.
Τα μεταβατικάρήματα (αυτά δηλαδή που έχουν αντικείμενο) χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: μονόπτωτακαιδίπτωτα
στα μονόπτωταρήματα, τα οποία έχουν ένα αντικείμενοσε μια συγκεκριμένη πτώση, αιτιατική (συνήθως) ή γενική (σπανιότερα).
π.χ. Ο οικοδόμος έχτισε τον τοίχο. (αντικ. σε αιτιατική)
Ο Γιάννης μούμίλησε άσχημα, (αντικ. σε γενική)
Συνδετικά ρήματα
Μονόπτωτα και δίπτωτα ρήματα
Ένα μονόπτωτορήμα μπορεί να έχειπερισσότερα από ένα αντικείμενα, που δηλώνουν το ίδιο πράγμα(πρόσωπα, αντικείμενα, αφηρημένες έννοιες κ.λπ.), και βρίσκονται στην ίδια πτώση.
π.χ. Η μητέρα αγόρασεγάλα, τυρί, αυγά, ψωμίκαι φρούτα.
αγόρασε: μονόπτωτορήμα
Αντικείμενα: γάλα, τυρί, αυγά, ψωμί φρούτα όλα στην αιτιατική, και δείχνουν όλα τρόφιμα.
Τα δύο αντικείμενα στα δίπτωτα δείχνουν διαφορετικά πράγματα . (στο παράδειγμά μαςτο ένα πρόσωπο ενώ το άλλο ένα μάθημα.)
β) το ένα σε γενική και το άλλο σε αιτιατική πτώση,
π.χ. Δώσε μουτο βιβλίο. (αντικείμενα: μου -> σε γενική - το βιβλίο -> σε αιτιατική)
Το πρώτο δείχνει πρόσωπο (εμένα) , το άλλο ένα πράγμα (βιβλίο).
Διάκριση άμεσου και έμμεσου αντικειμένου
Από τα δύο αντικείμενα που δέχεται ένα δίπτωτο ρήμα, το ένα λέγεται άμεσο (γιατί σ' αυτό μεταβαίνει άμεσα η ενέργεια του ρήματος), ενώ το άλλο έμμεσο (γιατί σ' αυτό μεταβαίνει έμμεσα η ενέργεια του ρήματος).
Δρόμο παίρνω… δρόμο αφήνω!
Αντωνυμίες - Είδη αντωνυμιών
Οι αντωνυμίες συνοπτικά
Όπως ξέρουμε υπάρχουν δυο «ότι» στη γλώσσα μας, η αναφορική αντωνυμία ό,τι(ουδέτερο της αρχαίας αντωνυμίας όστις) που σημαίνει «οτιδήποτε» και ο ειδικός σύνδεσμος ότιπου σημαίνει «πως».
Για να τα διακρίνουμε, την αντωνυμία(που σημαίνει οτιδήποτε) τη γράφουμε χωρισμένη με ένα σημαδάκι που μοιάζει με κόμμα (αλλά που πιο σωστό είναι να τη λέμε υποδιαστολή).
Λέει ότιθέλει να βοηθήσει αλλά δεν τον πιστεύω (ειδικός σύνδεσμος· λέει πωςθέλει να βοηθήσει)
Λέει ό,τιθέλει ο ψεύτης, μην τον πιστεύεις (αναφορική αντωνυμία , λέει οτιδήποτεθέλει, κάθε τι που θα του περάσει από το μυαλό).
εν τούτοις, εν μέρει, εξ ημισείας, εξ αδιαιρέτου, επί τούτου, κατ' εξοχήν, κατ' αρχάς, παρ' όλα [αυτά],τέλος πάντων, υπ' όψιν (αλλά υπόψη)
Προσοχή! Γράφονται με δύο λέξεις:
Η προσωπική αντωνυμία σου γράφεται πάντοτε χωριστά από τον (ομώνυμο με το άρθρο) αδύνατο τύπο της πρoσωπικής αντωνυμίας γ’ προσώπου , όταν παθαίνει αποκοπή σε σ'. Π.χ. Σου το δίνω → σ' το δίνω (όχι στο δίνω), σ' το 'στειλα , σ’ την έστειλα , σ’ τους έδωσα.
Οι πολύ κοινές φράσεις: καλώς όρισες (αλλά καλωσορίζω, καλωσήρθες), μετά χαράς, καλώς τον, γι' αυτό, να ΄τος ,εν ανάγκη, εν γένει , εν ολίγοις , εν τω μεταξύ , έξω φρενών , καλώς τον (την), (το) , κατ’ αρχάς , κατά λάθος , κατά λέξη , παρ’ όλο
"Ο Πετροτσουλούφης" είναι ίσως το πιο διάσημο εικονογραφημένο βιβλίο. Γράφτηκε το 1845 στην Φραγκφούρτη από τον γιατρό Χάινριχ Χόφμαν. Με αφορμή την απογοήτευση που αισθάνθηκε τα Χριστούγεννα του 1844, καθώς κανένα παιδικό βιβλίο δεν κατόρθωσε να του κεντρίσει την προσοχή, αποφάσισε ο ίδιος να γράψει ένα βιβλίο παραμυθένιο, με διδαχή και συμβουλές, χιούμορ και αστεία, τρελούς στίχους και απίθανες εικονογραφήσεις.