Κι εδώ ένα από τα πιο γνωστά τραγούδια της Λιλιπούπολης , ο χορός των μπιζελιών.
Το 1976 ξεκίνησε να παίζεται καθημερινά στο ραδιόφωνο, στο περίφημο Τρίτο Πρόγραμμα του Χατζιδάκι, η πασίγνωστη Λιλιπούπολη που σήμερα τα παιδιά την ξέρουν μόνο απ’ τα πολύ μελωδικά τραγούδια της, του Κυπουργού, της Λένας Πλάτωνος, του Δημήτρη Μαραγκόπουλου σε στίχους Μαριανίνας Κριεζή.
Αυτά τα υπέροχα τραγούδια που τα έλεγαν η Σαββίνα Γιαννάτου, ο Σπύρος Σακκάς, ο Αντώνης Κοντογεωργίου και η Μαριέλλη Σφακιανάκη δεν ήταν, όμως, όλη η Λιλιπούπολη.
Εξ ίσου σημαντικά ήταν τα κείμενα, τα σκετς που μεταδίδονταν καθημερινά και σατίριζαν την πολιτική επικαιρότητα της εποχής. Οι φανατικοί ακροατές που έχαναν την πρωινή μετάδοση είτε λόγω δουλειάς είτε λόγω σχολείου έτρεχαν ν’ακούσουν τη μεσημεριανή επανάληψη. Και γι’αυτούς που δεν προλάβαιναν ούτε τη μία ούτε την άλλη, υπήρχε η καταγραφή σε κασέτες.
Οι ηθοποιοί που πρωταγωνιστούσαν ήταν ο Σταμάτης Φασουλής, η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, η Άννα Παναγιωτοπούλου που έγραφε και τα κείμενα.
H Λιλιπούπολη σταμάτησε να παίζεται to 1980.
Λιλιπούπολη
Στη βιομηχανική πλευρά του Πόρτο* Λίλι
ένα μόνο μηχάνημα θα δεις
Σιδερομάσας είναι το όνομά του
το ξακουστό στα πέρατα της γης.
Mάσα, Σιδερομάσα, μάσα, Σιδερομάσα,
μάσα δυνατά πετρέλαιο, βενζίνα, κοκ* και ορυκτά
και βγάζε, βγάζε, βγάζε απανωτές κονσέρβες, σαγιονάρες,
τσίχλες ευωδιαστές, σαμπρέλες, ζελατίνες και νάιλονκλωστές
και ό,τι άλλο θέλουν οι καταναλωτές.
Eίσαι της επιστήμης το καμάρι,
είσαι της τεχνικής ο Παρθενών
και σε ζητωκραυγάζουν μ' ένα στόμα
οι τεχνοκράτες όλων των χωρών.
Mάσα, Σιδερομάσα, μάσα, Σιδερομάσα,
μάσα δυνατά πετρέλαιο, βενζίνα, κοκ και ορυκτά
και βγάζε, βγάζε, βγάζε απανωτές νάιλον σακούλες,
σκόνες χρωματιστές, φορμάικες, λεκάνες και βάρκες φουσκωτές
Ο «Σιδερομάσας» δεν είναι ένα συγκεκριμένο μηχάνημα. Eννοούνται τα μηχανήματα που υπάρχουν σε κάθε είδους βιομηχανίες. Όπως εκείνα τα μηχανήματα έτσι κι ο Σιδερομάσας» λειτουργεί χάρη σε κάποια καύσιμη ύλη όπως είναι το πετρέλαιο, η βενζίνη ή διάφορα είδη άνθρακα, π.χ. κοκ. Τα προϊόντα που παράγονται είναι πολλά και ποικίλα, π.χ.κονσέρβες, τσίχλες, νάιλον κλωστές, φουσκωτές βάρκες, λεκάνες κ.ά. , με λίγα λόγια παράγει τα πάντα , ό,τι θέλουν οι καταναλωτές.
Μάθετε να χρησιμοποιείτε σωστά το διαδίκτυο και αποφύγετε κινδύνους που μπορεί να κρύβει.
ΠΑΙΞΕ ΜΑΘΕ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ
ΜΗΝ μοιράζεσαι ΠΟΤΕ φωτογραφίες του εαυτού σου , των φίλων σου ή της οικογένειάς σου με αγνώστους. Εάν το κάνεις δε θα μπορέσεις ποτέ να τις πάρεις πίσω. ΣΚΕΨΟΥ ΤΟ!
Επιρρηματικές τελικές λέγονται οι προτάσεις που δηλώνουν το σκοπόπου οδηγεί σε μια ενέργεια, μ' άλλα λόγια για ποιο σκοπό γίνεται η πράξη που αναφέρεται στο ρήμα της πρότασης από την οποία εξαρτάται.
Εισάγονται:
Με τους τελικούς συνδέσμους: για να, να (με τη σημασία του για να).
Παραδείγματα
Αγόρασε καινούρια τηλεόραση, για να δει τους αγώνες. (αγόρασε καινούρια τηλεόραση με σκοπό να δει τον αγώνα)
Έσκυψε νααποφύγει την μπάλα. (για να αποφύγει την μπάλα) (έσκυψε με σκοπό να αποφύγει την μπάλα)
Οι ονοματικές βουλητικές προτάσεις εκφράζουν επιθυμία, σχεδιασμό ή ευχή.
Εισάγονται με τονα , επειδή είναι πάντα σε υποτακτική.
Είναι αντικείμενα ρημάτων όπως: θέλω, μπορώ, ύχομαι,αναγκάζομαι, σκοπεύω κ.ά.
Επίσης, είναι υποκείμενα απρόσωπων ρημάτων και απρόσωπων εκφράσεων όπως: πρέπει, χρειάζεται, απαγορεύεται, είναι ανάγκη, είναι αδύνατον κ.ά.
Παραδείγματα
Θέλω ναδουλέψω.
Το "να" δεν μπορεί να μετατραπεί σε "για να".
Εξάλλου, η πρόταση "να δουλέψω" χρησιμοποιείται ως αντικείμενο του ρήματος της κύριας πρότασης "θέλω"
(Τι θέλω; να δουλέψω -> αντικείμενο), άρα η πρόταση είναι ονοματική βουλητική.
ΘΥΜΑΜΑΙ
Αν στη θέση του να μπαίνει το για να τότε είναι τελική.
Η αφήγηση σε κάποιον μπορεί να γίνει προφορικά ή γραπτά για πραγματικό ή φανταστικό γεγονός
Ο αφηγητής μπορεί να είναι ένα από τα πρόσωπα της ιστορίας, οπότε η αφήγηση γίνεται σε α΄πρόσωπο ή
να μην ανήκει στα πρόσωπα της ιστορίαςοπότε η αφήγηση γίνεται σε γ΄πρόσωπο.
Χρησιμοποιούμε κυρίως αόριστο ή παρατατικό εκτός από κάποιες περιπτώσεις που θέλουμε να κάνουμε την περιγραφή μας πιο ζωηρή, οπότε χρησιμοποιούμε τον ενεστώτα που λέγεται διηγηματικός ή ιστορικός ενεστώτας.
Τέλος δίνουμε τις πληροφορίες πάντα με χρονική σειρά.
Οι ονοματικές 
Πώς φτιάχνουμε μια αφήγηση
