Πριν χρόνια τα παιχνίδια ήταν η αιτία να μαζεύονται τα παιδιά στις αλάνες γεμίζοντας τις γειτονιές με φωνούλες μέχρι αργά το βράδυ.
Η ευρηματικότητα, η κίνηση, η φαντασία, το γέλιο ήταν οι βασικοί κανόνες των παιχνιδιών.
Τα παιχνίδια αυτά σήμερα, άρχισαν να επιστρέφουν, κι όλο και περισσότερα παιδιά θέλουν να μάθουν να παίζουν με τα παιχνίδια που έπαιζαν οι γονείς τους.
Έτσι για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεότεροι δίνουμε τους κανόνες από μερικά παιχνίδια.
•Με τον όρο λαχνίσματα (από το ουσιαστικό "λαχνός"), ή κληρωσιές ονομάζονται παιδικά τραγούδια που λέγονται πριν την έναρξη ομαδικών παιχνιδιών όπως το κρυφτό, προκειμένου να καθορισθεί με κλήρο είτε ο πρώτος, είτε ο τελευταίος από τον οποίο θ’ αρχίσει το παιχνίδι. Συνήθως τον κλήρο αποτελεί η τελευταία συλλαβή των τραγουδιών αυτών.
•Μετά το πρωταρχικό ερώτημα "Να τα βγάλουμε;", κάποιο παιδί - συνήθως αυτό που έκανε την ερώτηση - κάνει τη "μάνα" και αφού όλα τα υπόλοιπα παιδιά (από δύο και πάνω) αποδέχονται τη πρόσκληση, κάνουν κύκλο και η μάνα αρχίζει το τραγούδι (λαγχάνισμα). Χαρακτηριστικό αυτών των τραγουδιών είναι ότι πολλές φορές ξεκινάνε με την αρχική λέξη μπουφ.
Γνωστά λαχνίσματα είναι:
1) Α μπε-μπα-μπλομ. Του κίθε-μπλομ. Α μπε-μπα-μπλομ του κίθε μπλομ. Μπλιμ-μπλομ. Σαν θα πας εκεί, στη Βόρειο Αμερική, θα δεις τον Ερμή να παίζει μουσική. Όλα τα κοιτώ, σαν παιδί κουτό, την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό. Α μπε-μπα-μπλομ. Του κίθε-μπλομ. Α μπε-μπα-μπλομ του κίθε μπλομ. Μπλιμ-μπλομ. 2) Ένα δύο τρία. Πήγα στην κυρία. Μου ‘δωσε ένα μήλο. Μήλο δαγκωμένο. Το ‘δωσα στην κόρη. Έκανε ‘εν’ αγόρι. Το ‘βγαλε Θανάση. Σκούπα και φαράσι.
3) Ανέβηκα σ’ ένα βουνό και είδα ένα γουρούνι. Το κοίταξα καλά-καλά Και σου ‘μοιαζε στη μούρη. Γω, γω, γω, Συ, συ, συ, Το γουρούνι είσαι εσύ!
4) Είσαι ένα κινεζάκι, τρως πολύ ρυζάκι και πόσες κουταλίτσες την ημέρα τρως; -Πέντε. Ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε. 5) Άστρα νταμ πίκι-πίκι ραμ το ψωμί το λένε νταμ και τη γάτα Καρολίνα και τον ποντικό Σωλήνα που πηγαίνει στην κουζίνα και ψοφάει από την πείνα. 6) Άκατα, μάκατα, σούκουτου μπε, άμπε, φάμπε, ντο μινέ, άκατα, μάκατα, σούκουτου μπε, άμπε, φάμπε, βγες. 7) Μαριάμ μαριάμ Ο μαριάμ μαριάμ μαριάμ σι ντο ρε μι μακαρό μακαρό λέο λέο πι πι πι λέο λέο πι πι πι one two three 8) Ο Καρακατσάνης μπήκε στο τηγάνι κι έσπασε τ' αυγά. Γιατί Καρακατσάνη, μπήκες στο τηγάνι κι έσπασες τ' αυγά; Φάε τώρα κι από μένα μια καρπαζιά. 9) Ντορεμι φασόλα μου 'φυγε η σόλα πήγε στο Παρίσι να παραθερίσει κι όταν θα γυρίσει πάλι θα κολλήσει στο παλιό παπούτσι που 'χε ξεκολλήσει.
10) Ανέβηκα στη λεμονιά να κόψω ένα λεμόνι κι η λεμονιά τσακίστηκε και μου κοψε το χέρι. Δώς μου το μαντιλάκι σου το χρυσοκεντημένο να δέσω το χεράκι μου που το'χω ματωμένο.
11)Ο Χριστός κι η Παναγιά κάνανε μια συμφωνία: ποιος θα βρεί το δεκατρία ένα-δύο-τρία-τέσσερα πέντε-έξι-επτά-οχτώ εννιά-δέκα-έντεκα δώδεκα-δεκατρία.
Τις εγκλίσεις τις είδαμε στην ενότητα 2 “Η ζωή στην πόλη” κλικ εδώ
Κανόνες συλλαβισμού
Ο συλλαβισµός είναι χρήσιµος κατά το γράψιµο όταν αλλάζω γραµµή και θέλω να χωρίσω µια λέξη. Για να το κάνω αυτό, πρέπει να γνωρίζω τους παρακάτω κανόνες συλλαβισµού:
1. Ένα φωνήεν μπορεί να αποτελέσει μόνο του συλλαβή σε μια λέξη. Π.χ.α-έ-ρας. Συλλαβή χωρίς φωνήεν δεν υπάρχει.
2.Τα δίψηφα φωνήεντα, (ου , αι , ει , οι , υι)
οι δίφθογγοι (αη, οη, αϊ (άι), οϊ (όι)), **
οι καταχρηστικοί δίφθογγοι ( ι,υ,ει,οι + φωνήεν ή δίψηφο / ια, υα, εια, οια κτλ) **
οι συνδυασμοί (αυ, ευ),
κατά το συλλαβισμό λογαριάζονται σαν ένα φωνήεν , επομένως δε χωρίζονται.
3.Δύο σύμφωνα ανάμεσα σε δύο φωνήεντα συλλαβίζονται με το δεύτερο φωνήεν, αν αρχίζει απ' αυτά τα σύμφωνα ελληνική λέξη. Π.χ. βι-βλί-ο (βλέπω) τε-τρά-δι-ο (τραπέζι).
Αλλιώς, χωρίζονται και το πρώτο σύμφωνο πάει με το προηγούμενο φωνήεν, ενώ το δεύτερο με το ακόλουθο:
Π.χ. πόρ-τα, βαθ-μός, δάφ-νη.
Από ρ + σύμφωνο και λ + σύμφωνο δεν αρχίζουν λέξεις στην ελληνική γλώσσα. Πάντα λοιπόν τα χωρίζω, π.χ. α-δερ-φός, αλ-φά-βη-το.
4.Τρία ή περισσότερα σύμφωνα συλλαβίζονται με τον ίδιο τρόπο σαν να ήταν δύο σύμφωνα. Δηλ. ή συλλαβίζονται όλα μαζί, αν από τα δύο πρώτα σύμφωνα αρχίζει λέξη ελληνική,
Π.χ. ε-χθρός (χθες), αι-σχρός (σχήμα), ά-στρο (στρώνω).
ή χωρίζονται και το πρώτο σύμφωνο πάει με το προηγούμενο φωνήεν, ενώ τα άλλα με το ακόλουθο φωνήεν.
Π.χ.άν-θρω-πος,(δεν υπάρχει λέξη από νθ) εκ-στρα-τεί-α.
Στην περίπτωση αυτή δεν εξετάζουμε πλέον αν από τα υπόλοιπα δύο σύμφωνα αρχίζει λέξη ελληνική. Συλλαβίζονται μαζί υποχρεωτικά.
5.Τα όμοια σύμφωνα χωρίζονται, γιατί δεν αρχίζει λέξη ελληνική από δυο όμοια σύμφωνα: Π.χ. άλ-λος, θάρ-ρος, φεγ-γά-ρι.
6. Τα δίψηφα σύμφωνα (γκ, μπ, ντ, τσ, τζ) δε χωρίζονται:
Όταν περιγράφω ένα παραδοσιακό παιχνίδι, πρέπει να αναφέρω:
Το χώρο που παίζεται το παιχνίδι (εξωτερικό, εσωτερικό κτλ.): π.χ. Το παιχνίδι παίζεται σε χώρο που έχει πολλές κρυψώνες.
Τον αριθμό των ομάδων και των παιδιών που τις αποτελούν: π.χ. Παίζεται με δύο ομάδες που η καθεμιά έχει 4-8 παιδιά.
Τον τρόπο που θα δημιουργηθούν οι ομάδες και πώς θα καθοριστεί η σειρά με την οποία θα παίξουν: π.χ. Με λάχνισμα (ή με επιλογή από τους αρχηγούς..) κανονίζουν ποια παιδιά θα αποτελούν την κάθε ομάδα και ποια ομάδα θα παίξει πρώτη.
Τα υλικά που θα χρησιμοποιηθούν:
π.χ. Η κάθε ομάδα πρέπει να έχει πέντε πέτρες ίσιες , ένα μαντιλάκι , μια μπάλα …..
Αναλυτικές οδηγίες και κανόνες για την εξέλιξη του παιχνιδιού.
Αναφέρουμε πώς παίζεταιτο παιχνίδι, πότε κερδίζει ή χάνει κάποιος:
π.χ. Τα παιδιά της μιας ομάδας μπαίνουν στη μέση ενός μεγάλου κύκλου, ενώ οι άλλοι κάθονται σε κύκλο γύρω - γύρω σαν φύλακες. Οι φύλακες πετάνε την μπάλα ο ένας στον άλλο προσπαθώντας ταυτόχρονα να χτυπήσουν με την μπάλα τα παιδιά που βρίσκονται μέσα στον κύκλο. Αν η μπάλα χτυπήσει ένα παιδί, αυτό καίγεται και βγαίνει από το παιχνίδι.
Το νικητήτου παιχνιδιού:
π.χ. Το παιχνίδι συνεχίζεται μέχρι να “καούν” όλα τα παιδιά και μένει μόνο ένα. Το παιδί αυτό πηγαινοέρχεται προσπαθώντας να αποφύγει τα χτυπήματα της μπάλας. Αν καταφέρει και δεν τον αγγίξει η μπάλα δέκα συνεχόμενες φορές, η ομάδα του είναι η νικήτρια.
τυχόν παραλλαγές:
π.χ. (για το κουτσό) - το παιδί μεταφέρει την πέτρα πάνω στο πόδι του ή στο μετωπό του κτλ.
Συνήθως, όταν περιγράφουμε ένα παιχνίδι, χρησιμοποιούμε:
ενεστώτα οριστικήςπ.χ. Πετάμε την μπάλα ψηλά. ή Δεν πετάμε την μπάλα ψηλά.
αόριστο υποτακτικήςπ.χ. Πρέπει να πετάξετε την μπάλα ψηλά. ή Μην πετάξετε την μπάλα ψηλά.
αόριστο προστακτικήςπ.χ. Πετάξτε την μπάλα ψηλά. ή (αόριστο υποτακτικής σε αρνητική πρόταση) Μην πετάξετε την μπάλα ψηλά.
Τοιχογραφία από τον τάφο της Βασίλισσας Νεφερτίτη (Καρνάκ 1250 π.χ.) και φιγούρα από ελεφαντόδοντο σε σχήμα πύργου
Επιτραπέζια ονομάζονται τα παιχνίδια που παίζονται από δύο ή περισσότερα άτομα πάνω σε ένα ταμπλό. Μπορούμε να διακρίνουμε τα επιτραπέζια σε δύο κατηγορίες:
Επιτραπέζια παιχνίδια υπάρχουν ήδη από την αρχαιότητα. Θεωρείται ότι πρωτοεφμανίστηκαν στην Αίγυπτο την 4η χιλιετία π.Χ. από όπου πέρασαν μέσω της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στον υπόλοιπο κόσμο.
Το παλαιότερο επιτραπέζιο παιχνίδι βρέθηκε σε ανασκαφές στο Ιράκ (περίοδος 2900 με 1800 π.Χ.). Είναι το «Βασιλικό Παιχνίδι του Ουρ» ή αλλιώς το «Παιχνίδι των 20 τετραγώνων». Από αυτό θεωρείται ότι προέκυψε το γνωστό μας τάβλι. Το τάβλι είναι πιθανότατα το αρχαιότερο επιτραπέζιο που υπάρχει μέχρι και σήμερα.
Το Βασιλικό Παιχνίδι του Ουρ, που βρέθηκε στο Ιράκ τη δεκαετία του 1920.
Ένα παρόμοιο επιτραπέζιο έπαιζαν και στην Αίγυπτο. Το Senet ή "παιχνίδι των τριάντα τετραγώνων". Στη θέση των ζαριών οι Αιγύπτιοι χρησιμοποιούσαν τέσσερις βέργες με δύο πλευρές. Μετακινούσαν τα πούλια τους ανάλογα με το συνδυασμό των πλευρών των βεργών.
Ζατρίκιον το Αρχαίο Ελληνικό παιχνίδι Σκακιού Ανακαλύφθηκε το 1900 από τον Arthur Evans στις ανασκαφές του στην Κνωσό. Χρονολογείται το 1600-1500 π.Χ. Πολυτελές επιτραπέζιο παιχνίδι με πιόνια.
Ζατρίκιον το επιτραπέζιο παιχνίδι στο παλάτι του Μίνωα, ο πρόδρομος του σκακιού.
Αμφορέας του 530 π.Χ. (δημιούργημα του αγγειοπλάστη Εξηκία) ο οποίος απεικονίζει τον Αχιλλέα και τον Αίαντα κατα τον Τρωικό πόλεμο να παίζουν το επιτραπέζιο παιχνίδι που ονομαζόταν " ΠΕΝΤΑΓΡΑΜΜΟΝ "
Στην απρόσωπη σύνταξη δεν έχουμε ως υποκείμενο μια ονοματική φράση, αλλά ολόκληρη πρόταση, που, ανάλογα με το ρήμα, μπορεί να είναι:
μια βουλητική πρόταση που ξεκινάει (εισάγεται) με να
ή μια ειδική πρόταση που ξεκινάει (εισάγεται) με το ότι και το πως
ή μια ενδοιαστικήπρόταση που ξεκινάει (εισάγεται) με το μήπως
ή μια πλάγιαερώτηση που ξεκινάει (εισάγεται) με το αν.
π.χ. Συμβαίνεινα θυμώνω καμιά φορά.
Εννοείταιότι δε μιλάμε μεταξύ μας όταν γράφουμε διαγώνισμα.
Με ενοχλείνα σε βλέπω κατσούφη.
Φρούτα έχει στο ψυγείο, (χωρίς υποκείμενο)
ΠΡΟΣΟΧΗ!
1) Μερικά από τα παραπάνω ρήματα μπορεί να χρησιμοποιούνται και ως προσωπικάκαι να έχουν υποκείμενο ένα ουσιαστικό ή ένα στοιχείο του λόγου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπως το ουσιαστικό:
π.χ. Το νησί φαίνεται ωραίο από μακριά.
Γίνεταιτο φαγητό.
Αυτός με ενοχλεί συνέχεια.
Τα τριτοπρόσωπα ρήματα
Τα ρήματα που σχηματίζουν μόνο γ' πρόσωπο, όπως τα ρήματα πρέπει, πρόκειται, συμβαίνει, εννοείται κτλ., δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως προσωπικά και γι’ αυτό λέγονται και τριτοπρόσωπα.
► Μια ειδική κατηγορία απρόσωπων ρημάτων που όλοι μας ξέρουμε είναι τα ρήματα που χρησιμοποιούμε για να περιγράφουμε τον καιρό ή φυσικά φαινόμενα, π.χ. βρέχει, χιονίζει, φυσάει, ξημερώνει, βραδιάζει κτλ.
Αυτά συνήθως χρησιμοποιούνται χωρίς υποκείμενο. Είναι σαν το υποκείμενο να υπάρχει στη σημασία του ρήματος (βρέχει = ρίχνει βροχή):
π.χ. Χθες χιόνιζε όλη την ημέρα, γι’ αυτό δεν πήγαμε σχολείο (χωρίς υποκείμενο).
Απρόσωπες φράσεις
► Εκτός από τα απρόσωπα ρήματα που είναι μονολεκτικά, χρησιμοποιούμε και απρόσωπες φράσεις που έχουν ως υποκείμενο μια ολόκληρη πρόταση, όπως τα απρόσωπα ρήματα, ή δεν παίρνουν υποκείμενο.
Πώς σχηματίζουμε απρόσωπες φράσεις
► με το ρήμα είναι + επίθετο στο ουδέτερο γένος
π.χ. είναι δίκαιο, είναι καλό → Είναι άδικονα καταδικάζεται ένας αθώος.
► με το ρήμα είναι ή υπάρχει + ουσιαστικό
π.χ. είναι κρίμα, είναι ανάγκη , υπάρχει ελπίδα → Είναι κρίμαπου δεν ήρθες στο πάρτι.
► με τα ρήματα έχει, κάνει, ρίχνει + ουσιαστικό που αναφέρεται στον καιρό
π.χ. Ντύσου καλά, γιατί κάνει παγωνιά (χωρίς υποκείμενο).
Με τον όρο ηλεκτρονικό παιχνίδι αναφερόμαστε σε οποιοδήποτε παιχνίδι παίζεται με τη χρήση κάποιας ηλεκτρονικής συσκευής. Αυτή η συσκευή μπορεί να είναι ένας ηλεκτρονικός υπολογιστής, μια κονσόλα παιχνιδιών, ένα κινητό τηλέφωνο κ.τ.λ..
Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια έχουν και αυτά εξελιχθεί μαζί με την "έκρηξη" της τεχνολογίας έτσι ένα πρωτοποριακό για την εποχή του παιχνίδι το "pong" να θεωρείται κατά πολύ ξεπερασμένο σήμερα και νέα παιχνίδια με 3d μορφή να θεωρούνται πολύ απλά και ολοένα να βγαίνουν νέα με καλύτερα γραφικά.
Υπάρχουν πολλά είδη ηλεκτρονικών παιχνιδιών:
Παζλ (Snipperclips , Portal 2 )
Παιχνίδια ρόλων (World of Warcraft , Star Wars)
Παιχνίδια δράσης προοπτικής πρώτου ή τρίτου προσώπου (Call of Duty , Grand Theft Auto )
Παιχνίδια στρατηγικής (Civilization, Total War)
Παιχνίδια περιπέτειας (adventure) (Grim Fandango, The Walking Dead)
Αθλητικά παιχνίδια (οι σειρές FIFA και NBA Live , Pro Evolution Soccer )
Παιχνίδια εξομοίωσης (The Sims, MS Flight Simulator, SimCity) και άλλα είδη.
Η μέση ηλικία του παίκτη ηλεκτρονικών παιχνιδιών είναι τώρα 30,2 , διαψεύδοντας το μύθο ότι τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι κατά ένα μεγάλο μέρος μια παρεκτροπή για τους εφήβους.
Εκτός από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, που βασίζονται σε δεδομένα που υπάρχουν εγκατεστημένα σε έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή ή μια κονσόλα παιχνιδιών, τa τελευταίa χρόνια ένα νέο είδος σημειώνει μεγάλη πέραση στο χώρο αυτό - τα Μαζικά Online παιχνίδια (massive online games), εκ των οποίων τα πιο πετυχημένο είναι τα World of WarCraft και Lineage 2. Τα παιχνίδια αυτά παίζονται από εκατομμύρια παίκτες σε όλο τον κόσμο και πολλά από αυτά είναι μεταφρασμένα σε πολλές γλώσσες.
Το /ισ / της συλλαβής πριν από την κατάληξη του Αορίστου
Τα βιντεοπαιχνίδια έχουν πλέον εξελιχθεί σε μία μορφή τέχνης και σε βιομηχανία.
Υπάρχουν θετικά αλλά και πολλά αρνητικά ιδίως αν γίνεται κατάχρηση.
Τα ρήματα της α΄ συζυγίας,
δηλαδή όσα δεν τονίζονται στο -ω(π.χ. Δένω, λύνω, σβήνω κτλ.) έχουν στο θέμα του αορίστου της ενεργητικής φωνής την ίδια ορθογραφία με τον ενεστώτα.
Τα ρήματα της β΄ συζυγίας,
δηλαδή όσα τονίζονται στο -ω (π.χ. αγαπώ,κρατώ, βοηθώ κτλ.) σχηματίζουν τον αόριστο στην ενεργητική φωνή σε -ησα(δηλαδή γράφονται με η).
Ενεστώτας
Αόριστος
σβήνω
έσβησα
σκουπίζω
σκούπισα
λύνω
έλυσα
δακρύζω
δάκρυσα
αθροίζω
άθροισα
δανείζω
δάνεισα
Παρατηρήσεις
Στα ρήµατα που τελειώνουν σε -αίνω, αν έχουν (ισ) στον αόριστο, το γράφουµε µε -η
Ανασταίνω - ανάστησα
Παρασταίνω - παράστησα
Με η γράφουμε και τον αόριστο του ρήματος θέλω: θέλησα
Ενεστώτας
Αόριστος
χτυπώ
χτύπησα
αγαπώ
αγάπησα
πατώ
πάτησα
νικώ
νίκησα
ωφελώ
ωφέλησα
εξαντλώ
εξάντλησα
Παρατηρήσεις
Εξαιρούνται τα ρήματα
μεθώ —>· μέθυσα,
μηνώ —> μήνυσα.
Οι καταλήξεις -είτε, -είται και -ήστε, -είστε
Η κατάληξη –είτε
Στον πληθυντικό
στο β’ πρόσωπο (εσείς)
εσείς κινείτε (οριστική)
να κινείτε (υποτακτική)
να κινηθείτε (υποτακτική)
κινηθείτε (προστακτική)
Η κατάληξη –είται
Στον ενικό
στο γ’ πρόσωπο (αυτός -ή -ό)
οριστικής ενεστώτα της παθητικής φωνής
Το αυτοκινητάκι κινείται αντικανονικά.
Η ομάδα μας αδικείται από το αποτέλεσμα.
Η κατάληξη –ήστε
Στον πληθυντικό
στο β’ πρόσωπο (εσείς) συνοπτικής προστακτικής (Αορίστου)
εσείς μιλήστε
εσείς σιωπήστε
Η κατάληξη –είστε
Στον πληθυντικό
στο β’ πρόσωπο (εσείς) οριστικής ενεστώτα της παθητικής φωνής
Το σκάκι είναι επιτραπέζιο παιχνίδι και πνευματικό άθλημα για δύο παίκτες. Παίζεται σε μία τετράγωνη βάση, που λέγεται σκακιέρα, οκτώ οριζόντιων γραμμών και οκτώ στηλών συνολικά δηλαδή 64 τετραγώνων τα οποία μάλιστα χαρακτηρίζονται ως άσπρα και μαύρα εναλλάξ (είναι η ίδια βάση που χρησιμοποιείται και στο παιχνίδι της ντάμας).
Κάθε παίκτης ξεκινά την παρτίδα με 16 πεσσούς κάθε ένας των οποίων ανήκει σε κάποιο είδος που έχει τον δικό του ιδιαίτερο τρόπο κίνησης και αιχμαλώτισης αντιπάλων κομματιών. Συγκεκριμένα έχει οκτώ πιόνια, δύο πύργους, δύο ίππους, δύο αξιωματικούς, μία βασίλισσα και έναν βασιλιά. Ο ένας παίκτης κατέχει τα λευκά και ο άλλος τα μαύρα, όπως ονομάζονται οι αντιστοίχου χρώματος πεσσοί.
Ο σκοπός κάθε παίχτη είναι η επίτευξη ματ στον αντίπαλο βασιλιά. Αυτό συμβαίνει όταν ο βασιλιάς απειλείται (αυτό ονομάζεται σαχ) και δεν υπάρχει νόμιμη κίνηση διάσωσης. Ας σημειωθεί ότι το ματ καθιστά την αιχμαλώτιση του βασιλιά περιττή καθώς αποτελεί το τέλος του παιχνιδιού.
Αρχική παράταξη σε ένα τυπικό σετ σκακιού
Το παιχνίδι ξεκινά παραδοσιακά από συγκεκριμένη θέση όπου οι στρατοί παρατάσσονται αντικριστά. Την παρτίδα ξεκινά ο λευκός και στην υπόλοιπη παρτίδα οι παίκτες παίζουν εναλλάξ κινώντας κάποιο κομμάτι τους.
Το σκάκι δεν είναι τυχερό παιχνίδι. Θεωρητικά δεν υπάρχει κανένας εξωτερικός παράγοντας και τίποτα κρυφό στην θέση για τους δυο παίκτες. Το παιχνίδι βασίζεται αποκλειστικά στην τακτική και στην στρατηγική. Όμως οι δυνατότητες του παιχνιδιού είναι τόσο μεγάλες και περίπλοκες που είναι αδύνατο να συλλογιστεί κανείς όλα τα ενδεχόμενα και αυτό παρόλο που το παιχνίδι ουσιαστικά καθορίζεται από 32 κομμάτια σε 64 τετράγωνα. Οι δυνατές παρτίδες υπερβαίνουν μακράν σε πλήθος τα άτομα του σύμπαντος.
Το σκάκι είναι ένα από τα δημοφιλέστερα παιχνίδια στον κόσμο. Έχει περιγραφεί όχι μόνο ως παιχνίδι αλλά και ως τέχνη, επιστήμη και άθλημα. Συχνά θεωρείται ως αφηρημένο πολεμικό παιχνίδι και ως "πνευματική πολεμική τέχνη" και έτσι η διδασκαλία του θεωρήθηκε ως τρόπος αύξησης της πνευματικής ισχύος. Το σκάκι παίζεται τόσο για διασκέδαση όσο και ανταγωνιστικά σε λέσχες, πρωταθλήματα, διαδικτυακά και δια αλληλογραφίας. Το σκάκι έχει επίσης πολλές παραλλαγές και συγγενικά παιχνίδια που παίζονται σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Το παιχνίδι διεθνώς το άρχει η διεθνής σκακιστική ομοσπονδία (FIDE, Fédération Internationale des Échecs) η οποία ιδρύθηκε το 1924 στο Παρίσι και διεξάγει τους αγώνες για το παγκόσμιο πρωτάθλημα. Οι περισσότερες χώρες έχουν και εθνικές σκακιστικές ομοσπονδίες. Το σκάκι δεν είναι ολυμπιακό αγώνισμα, αλλά ολυμπιάδες σκακιού διοργανώνονται κάθε δυο χρόνια.
Πρόσεξε ότι αρσενικό και θηλυκό κλίνονται ακριβώς το ίδιο.
Ενικός αριθμός
αρσενικό
θηλυκό
ουδέτερο
ονομ.
ο αδειούχος
η αδειούχος
το αδειούχο
γεν.
του αδειούχου
της αδειούχου
του αδειούχου
αιτ.
τον αδειούχο
την αδειούχο
το αδειούχο
κλητ.
- αδειούχε
- αδειούχε
- αδειούχο
Πληθυντικός αριθμός
ονομ.
οι αδειούχοι
οι αδειούχοι
τα αδειούχα
γεν.
των αδειούχων
των αδειούχων
των αδειούχων
αιτ.
τους αδειούχους
τις αδειούχους
τα αδειούχα
κλητ.
- αδειούχοι
- αδειούχοι
- αδειούχα
Κλίση επιθέτων σε -ος, -ος, -ο και -ων, -ουσα, -ον
Στον γραπτό, κυρίως, λόγο συναντάμε ορισμένα επίθετα που προέρχονται από τα αρχαία ελληνικά και έχουν μία κατάληξη για το αρσενικό και θηλυκό γένος και μία για το ουδέτερο.
Όμοια κλίνονται και τα επίθετα: ο παρών, η παρούσα, το παρόν/ο ενδιαφέρων, η ενδιαφέρουσα, το ενδιαφέρον / ο πρωτεύων, η πρωτεύουσα, τοπρωτεύον/ ο δευτερεύων, η δευτερεύουσα, το δευτερεύον/ ο μέλλων, η μέλλουσα, το μέλλον/ ο υπάρχων, η υπάρχουσα, το υπάρχον κ.ά.
ΠΑΙΞΕ ΣΚΑΚΙ 1
