Αγγελόπουλος Απόστολος 19ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου

Μύθοι διάφορων πολιτισμών για την ερμηνεία των σεισμών

Οι άνθρωποι στην αρχαιότητα θέλοντας να μάθουν περισσότερα για τους σεισμούς, δημιούργησαν διάφορους μύθους. Σε αρκετά μέρη του κόσμου, οι μύθοι και οι θρύλοι, οι οποίοι διαδόθηκαν από γενιά σε γενιά, είναι η μόνη ιστορική πηγή. Υπάρχουν κοινωνίες, οι οποίες θεωρούν ότι οι θεοί ευθύνονται για το φυσικό αυτό φαινόμενο. Δηλαδή, όταν είναι θυμωμένοι, τιμωρούν τους ανθρώπους με μια τρομερή σεισμική δόνηση. Γι' αυτό και οι άνθρωποι προσφέρουν θυσίες ή δώρα στους θεούς για να τους εξευμενίσουν.

Πολλοί αρχαίοι πολιτισμοί πίστευαν ότι κάποιο τεράστιο πλάσμα κρατούσε το έδαφος. Οι Αρχαίοι Έλληνες, για παράδειγμα. Πίστευαν ότι ο υπερφυσικός Άτλας σήκωνε την γη στους ώμους του, ενώ οι Μογγόλοι πίστευαν σε ένα πελώριο βάτραχο. Κάθε φορά που το ζώο παραπατούσε γινόταν σεισμός.

Υπάρχει ένας Ιαπωνικός μύθος που λέει ότι ένα τεράστιο γατόψαρο προκαλεί τους σεισμούς. Με ένα μεγάλο βράχο οι θεοί κρατούν ακινητοποιημένο το σκανταλιάρικο αυτό ζώο, αλλά τον Οκτώβριο, όταν φεύγουν οι θεοί, το ψάρι ελευθερώνεται.

Αρχαίοι ελληνικοί μύθοι

Αρχαία Ελλάδα: Ο Θαλής της Μιλήτου (6ος αιώνας π.Χ.) πίστευε ότι όταν "ταραζόταν" η θάλασσα πάνω στην οποία "επέπλεε" η Γη, παράγονταν οι σεισμοί.

Αλλά η ιδέα ότι η κυκλοφορία του αέρα σε υπόγειους θαλάμους δημιουργούσε σεισμούς, αποτέλεσε τη βάση για τις πιο περίτεχνες θεωρίες των αρχαίων χρόνων.

Ποσειδώνας: Οι Έλληνες θεωρούσαν του Ποσειδώνα ως θεό των βίαιων, απρόβλεπτων κινήσεων. Είναι τις περισσότερες φορές ο θεός του ωκεανού, το οποίο φυσικά είναι το μεγαλύτερο, πιο απρόβλεπτο, και πιο επικίνδυνο πράγμα που υπάρχει. Πολλοί Έλληνες αφιέρωσαν πολύ χρόνο πλέοντας στον ωκεανό, και έδιναν μεγάλη προσοχή στον Ποσειδώνα. Αλλά ο Ποσειδώνας είναι επίσης ο θεός των σεισμών, καθώς οι σεισμοί είναι επίσης πολύ συνηθισμένοι στην Ελλάδα. Χτυπούσε το πόδι του, ή χτυπούσε τη γη με την τρίαινα του (σαν δίκρανο) για να δημιουργήσει ένα σεισμό. Αυτή η ικανότητά του να δημιουργεί τους σεισμούς του χάρισε τον τίτλο: " Τινάκτωρ της Γαίας", ένα όνομα που είναι αρκετά κοινό στην Ελληνική ποίηση και λογοτεχνία.

Δίας: Παράλληλα με τις θεωρίες για τον Ποσειδώνα, πολλοί υποστήριζαν ότι οι σεισμοί προκαλούνται και απο τον αρχηγό των αρχαίων θεών, τον Δία. Η θεωρία αυτή, ότι ο θεός Δίας στέλνει τους σεισμούς (διοσημίες) αντικαταστάθηκε αργότερα με καινούργιες απόψεις που διατύπωσαν αρκετοί φιλόσοφοι με πρώτους τους Ίωνες (6ος αιώνας π.Χ.).

Τα παρακάτω αποσπάσματα αποτελούν κομμάτια απο τηλεοπτική σειρά, βασισμένη στην ελληνική μυθολογία. Σε αυτά τα αποσπάσματα προβάλλεται ο θάνατος τον δύο θεοτήτων που θεωρούνταν υπεύθυνοι για την δημιουργία σεισμών. Τη στιγμή του "θανάτου" τους προκαλείται σεισμός στη Γη.

ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ

Ποιος ήταν ο Εγκέλαδος, τι σημαίνουν και πότε χρησιμοποιούνται εκφράσεις όπως : "Το χτύπημα του Εγκέλαδου", "ο Εγκέλαδος κατέστρεψε...” , “Το ξύπνημα του Εγκέλαδου " κλπ.

Τα κείμενα από τη Wikipedia και το iptamenokastro θα σε βοηθήσουν.     

Μύθοι και παραδόσεις άλλων λαών

Μεξικό, Vaqueros, Καλιφόρνια: Ο El Diablo, ένας ινδικός θεός, έκανε μια γιγαντιαία σχισμή στο έδαφος, ώστε ο ίδιος και οι ομοϊδεάτες του, να μην χρειάζεται να παίρνουν την πιο μακρινή διαδρομή, όποτε ήθελαν να ξεσηκώσουν το κακό στη γη.

Περού: Όποτε ο θεός επισκεπτόταν τη γη για να μετρήσει πόσα άτομα ήταν εκεί, τα βήματα που προκαλούσαν σεισμούς. Για να διευκολύνουν το έργο του, οι άνθρωποι έτρεχαν έξω από τα σπίτια τους από για να φωνάξουν «Είμαι εδώ, είμαι εδώ!" (ενσωματώνοντας έτσι στο μύθο τους τη σοφία του να αφήνουν τα πολύ "λεπτά" σπίτια τους κατά τη διάρκεια ενός σεισμού).

Ινδιάνοι Gabrielino της νότιας Καλιφόρνια :

 Καιρό πριν, όταν το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου ήταν νερό, το Μεγάλο Πνεύμα αποφάσισε να κάνει μια όμορφη χώρα με λίμνες και ποτάμια, την οποία οι θαλάσσιες χελώνες θα μετέφεραν στην πλάτη τους. Μια μέρα οι χελώνες άρχισαν να διαφωνούν, τρεις από τις χελώνες άρχισαν να κολυμπούν ανατολικά, ενώ οι άλλες τρείς κολύμπησαν δυτικά. Η γη κλονίστηκε! Ράγισε κάνοντας ένα δυνατό θόρυβο. Οι χελώνες δεν μπόρεσαν να κολυμπήσουν μακριά, διότι η γη στις πλάτες τους, ήταν βαριά. Όταν είδαν ότι δεν μπορούσαν να κολυμπήσουν μακριά, σταμάτησαν να διαφωνούν και συμφιλιώθηκαν. Παρ' όλα αυτά, καμιά φορά οι χελώνες που κουβαλούν την Καλιφόρνια διαφωνούν ξανά, και κάθε φορά που γίνεται αυτό, η γη τρέμει.

Μογγολία, Κίνα: Ένας γιγαντιαίος βάτραχος που κουβαλούσε τον κόσμο πάνω στην πλάτη του, κόαζε κατά διαστήματα με αποτέλεσμα να παράγονται ελαφρές δονήσεις.

Σιβηρία, Ρωσία: Ένας θεός με το όνομα Tuli οδηγούσε ένα έλκηθρο που είχε πάνω την γη, το οποίο έσερναν σκύλοι μολυσμένοι με ψύλλους. Όταν τα σκυλιά σταματούσαν για να ξυθούν, κλόνιζαν τη γη.

Ιαπωνία: Ένα γιγαντιαίο γατόψαρο ζούσε στη λάσπη κάτω από τη γη. Στο γατόψαρο άρεσε να κάνει αστεία εις βάρος άλλων και μπορούσε μόνο να χαλιναγωγηθεί από τον Kashima, ένα θεό που προστάτευε τους Ιάπωνες από τους σεισμούς. Όσο ο Kashima κρατούσε έναν ισχυρό βράχο με μαγικές δυνάμεις πάνω από το γατόψαρο, η γη ήταν ακίνητη. . Αλλά όταν χαλάρωνε τη φρουρά του , το γατόψαρο ξέφευγε, προκαλώντας σεισμούς.

Μύθοι από την Ινδία

Ένας μύθος Hindu θεωρεί πως η γη είναι μια τεράστια πλατφόρμα που στηρίζεται σε οκτώ ελέφαντες. Οι σεισμοί προκαλούνται, όταν ένας από του ς ελέφαντες κουράζεται και χαμηλώνει το κεφάλι του, ταράζοντας έτσι την ισορροπία της γης.

Άλλος μύθος από την Ινδία υποστηρίζει πως η γη στηρίζεται σε τέσσερις ελέφαντες, οι οποίοι στέκονται στη ράχη μιας χελώνας. Η χελώνα με τη σειρά της ισορροπεί πάνω σε μία κόμπρα. Όταν ένα από αυτά τα ζώα κινείται, η γη τρέμει και σείεται.

Ένας τρίτος μύθος από την Ινδία είναι ο εξής: εφτά ερπετά έχουν αναλάβει , εναλλάξ , να συγκρατούν τη γη. Όταν το ένα ερπετό τελειώνει τη βάρδιά του και αντικαθίσταται από άλλο, οι άνθρωποι στη γη αισθάνονται ένα απότομο τράνταγμα, δηλαδή το σεισμό.

Φιτζιανοί: Στη μυθολογία των  κατοίκων των νησιών Φίτζι, οι σεισμοί γίνονται όταν η υπέρτατη θεότητα Νγκενγκέϊ, που έχει τη μορφή ερπετού, περιστρέφεται στο άντρο της σε μια σπηλιά της νοτιοανατολικής ακτής του νησιού Βιτιλέβου. Για τον εξευμενισμό της απαιτούνταν -τι άλλο;- προσφορές σε τρόφιμα, που μεταφέρονταν μέχρι εκεί από τους ιερείς.

Μύθος από το Ασσάμ (ανάμεσα στο Μπαγκλαντές και την Ινδία)

Υπάρχει μια ανθρώπινη φυλή που ζει στο εσωτερικό της γης. Από καιρό σε καιρό οι άνθρωποι αυτοί σείουν το έδαφος για να μάθουν αν ζει ακόμα κανένας στην επιφάνεια της γης. Όταν τα παιδιά νιώθουν ένα σεισμό φωνάζουν «ζωντανοί, ζωντανοί!», έτσι ώστε οι άνθρωποι στο εσωτερικό της γης να μάθουν την ύπαρξή τους και να σταματήσουν το σεισμό.

Μύθος από τη Μοζαμβίκη: Η άρρωστη γη

Στη Μοζαμβίκη πιστεύουν πως η γη είναι ένας ζωντανός οργανισμός με τα ίδια προβλήματα που έχουν και οι άνθρωποι. Μερικές φορές αρρωσταίνει με πυρετό και ρίγη και έτσι τη νιώθουμε να τρέμει.

Μάγια, Κεντρική Αμερική: Ο θεός Κισίν, κύριος των εγκάτων της γης, των νεκρών και των σεισμών. Πιθανότατα υπήρξε μια από τις μορφές με τις οποίες εμφανιζόταν μια καταχθόνια θεότητα, γνωστή επίσης σαν Αχ Πους, Χιμπάλμπα και Γιούμ Κιμίλ. Σε προκολομβιανούς κώδικες και χειρόγραφα, ο Κισίν εμφανίζεται δίπλα στο θεό του πολέμου να δέχεται ανθρωποθυσίες. Μετά την ισπανική κατάκτηση και το βίαιο εκχριστιανισμό των ιθαγενών, η μορφή του ταυτίστηκε με το διάβολο.

Κορυφή σελίδας

Επόμενη σελίδα